Maar dat is niet de enige reden dat ze gevaccineerd wil worden, ze wil de prik ook vanwege het welzijn van haar patiënten. “Onze patiënten zijn kwetsbaar, de symptomen zijn anders en afstand houden is vaak onmogelijk. Als mensen verward zijn, is het ingewikkeld om ze goed te instrueren en fixeren is onmenselijk, afgezien van het feit dat je hier wettelijk gezien hele goede redenen voor moet hebben. Besmettingsgevaar valt daar niet onder. We hebben al veel besmettingen op de afdeling gehad. Niet alleen de patiënten, ook ons personeel te maken met corona. Een aantal collega’s was hierdoor langdurig ziek. Dit waren, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, niet de oudere collega’s, maar ook echt jonge mensen.”

Vaccinatiebeleid

Saskia legt uit waarom ze nog niet is gevaccineerd. “Ik werkte op dat moment op de afdeling Geriatrie én op de ic. Er was landelijk bepaald welke medewerkers in aanmerking voor de eerste vaccinaties kwamen, Geriatrie viel hier niet onder. Het ziekenhuis kreeg een zeer beperkte voorraad vaccins, waardoor niet iedereen op de acute afdelingen een vaccinatie kreeg. Ik viel samen met een paar andere collega’s buiten de boot.

Maar toen ontstond de situatie dat ik ongevaccineerd op beide afdelingen werkte. Op de afdeling Geriatrie loop je een groter risico op besmetting omdat je bij onze patiënten lang niet altijd duidelijke symptomen ziet. Ik koos er daarom voor om alleen op de afdeling Geriatrie te blijven werken, er lagen nog genoeg mensen zonder corona op de ic en die waren ook niet gevaccineerd.”

Doemscenario’s

Naast verpleegkundige is Saskia klinisch epidemioloog. “Ik heb het afgelopen jaar zo goed als het ging mijn eigen werk als klinisch epidemioloog gecombineerd met een paar dagen per week werken als verpleegkundige. Ik ben getraind om met getallen, risico’s en kansen te werken. Op Twitter en Facebook kom je de grootste doemscenario’s ten aanzien van vaccinaties als AstraZeneca tegen. Als wetenschapper ben ik gewend om dingen grondig uit te zoeken. Op basis van wat er nu bekend is, is de kans op ernstige bijwerkingen zeer klein.”

“Het maakt me echt niet uit of het AstraZeneca is, áls ik maar een vaccinatie krijg. Onze patiënten krijgen nauwelijks bezoek en zitten de hele dag op hun kamer. Het is altijd al een drukke afdeling, maar het aan en uitkleden plus het werken in beschermende kleding kost nog meer tijd. Daarnaast is het, zeker als je patiënten volledig moet helpen bij het wassen en verschonen, enorm warm. Na vijf minuten drijf je je pak uit. Gelukkig komen er nu steeds meer vaccins beschikbaar voor het overige zorgpersoneel.”

De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je nu aan voor de nieuwsbrief!

Maar dat is niet de enige reden dat ze gevaccineerd wil worden, ze wil de prik ook vanwege het welzijn van haar patiënten. “Onze patiënten zijn kwetsbaar, de symptomen zijn anders en afstand houden is vaak onmogelijk. Als mensen verward zijn, is het ingewikkeld om ze goed te instrueren en fixeren is onmenselijk, afgezien van het feit dat je hier wettelijk gezien hele goede redenen voor moet hebben. Besmettingsgevaar valt daar niet onder. We hebben al veel besmettingen op de afdeling gehad. Niet alleen de patiënten, ook ons personeel te maken met corona. Een aantal collega’s was hierdoor langdurig ziek. Dit waren, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, niet de oudere collega’s, maar ook echt jonge mensen.”

Vaccinatiebeleid

Saskia legt uit waarom ze nog niet is gevaccineerd. “Ik werkte op dat moment op de afdeling Geriatrie én op de ic. Er was landelijk bepaald welke medewerkers in aanmerking voor de eerste vaccinaties kwamen, Geriatrie viel hier niet onder. Het ziekenhuis kreeg een zeer beperkte voorraad vaccins, waardoor niet iedereen op de acute afdelingen een vaccinatie kreeg. Ik viel samen met een paar andere collega’s buiten de boot.

Maar toen ontstond de situatie dat ik ongevaccineerd op beide afdelingen werkte. Op de afdeling Geriatrie loop je een groter risico op besmetting omdat je bij onze patiënten lang niet altijd duidelijke symptomen ziet. Ik koos er daarom voor om alleen op de afdeling Geriatrie te blijven werken, er lagen nog genoeg mensen zonder corona op de ic en die waren ook niet gevaccineerd.”

Doemscenario’s

Naast verpleegkundige is Saskia klinisch epidemioloog. “Ik heb het afgelopen jaar zo goed als het ging mijn eigen werk als klinisch epidemioloog gecombineerd met een paar dagen per week werken als verpleegkundige. Ik ben getraind om met getallen, risico’s en kansen te werken. Op Twitter en Facebook kom je de grootste doemscenario’s ten aanzien van vaccinaties als AstraZeneca tegen. Als wetenschapper ben ik gewend om dingen grondig uit te zoeken. Op basis van wat er nu bekend is, is de kans op ernstige bijwerkingen zeer klein.”

“Het maakt me echt niet uit of het AstraZeneca is, áls ik maar een vaccinatie krijg. Onze patiënten krijgen nauwelijks bezoek en zitten de hele dag op hun kamer. Het is altijd al een drukke afdeling, maar het aan en uitkleden plus het werken in beschermende kleding kost nog meer tijd. Daarnaast is het, zeker als je patiënten volledig moet helpen bij het wassen en verschonen, enorm warm. Na vijf minuten drijf je je pak uit. Gelukkig komen er nu steeds meer vaccins beschikbaar voor het overige zorgpersoneel.”

De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je nu aan voor de nieuwsbrief!

Sisi had een obsessie met haar schoonheid. Haar schoonheid was befaamd en ze deed er alles aan om haar uiterlijk te onderhouden. Zo was ze iedere dag twee uur bezig met zich zelf klaarmaken. Uiteindelijk verafschuwde ze haar eigen lichaam en ontwikkelde ze een eetstoornis. Ze schaamde zich zelfs zo erg voor zichzelf, dat ze zich niet meer aan de buitenwereld durfde te laten zien.

Moeder zijn

Sisi en Frans Jozef kregen vier kinderen: een jongen en drie meisjes. Toen ze drie kinderen had, nam Sisi haar kinderen tegen alle adviezen in mee naar Hongarije. Daar overleed haar tweejarige dochter Sophie. Het verdriet was groot. Zo groot, dat ze niet meer voor haar ander zoon en dochter kon zorgen. Ze werden bij haar weggenomen en opgevoed door haar schoonmoeder. Tien jaar later kreeg Sisi een nieuwe dochter, die ze ‘de enige’ noemde. Dit kindje werd overspoeld met liefde en aandacht. Op latere leeftijd beroofde zoon Rudolf zichzelf, samen met zijn maîtresse Mary, van het leven.

Rebels leven

Nee, het leven van Sisi ging niet over rozen. Haar huwelijksleven was heel anders dan haar vrije jeugd. Het Habsburgse hofleven was star en streng. De aartshertogin was een arrogante en veeleisende schoonmoeder die zich telkens met haar leven bemoeide. Aangezien haar man ook niet iedere avond thuis was, werd Sisi opstandig en trok ze het hele land door om het paleis te ontvluchten.

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Jannik Schümann (@jannik.schuemann)

Zo kun je tegelijkertijd films of series kijken zónder in dezelfde ruimte te zijn:

De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je nu aan voor de nieuwsbrief!

Bron: &C. Beeld: Getty Images

Sisi had een obsessie met haar schoonheid. Haar schoonheid was befaamd en ze deed er alles aan om haar uiterlijk te onderhouden. Zo was ze iedere dag twee uur bezig met zich zelf klaarmaken. Uiteindelijk verafschuwde ze haar eigen lichaam en ontwikkelde ze een eetstoornis. Ze schaamde zich zelfs zo erg voor zichzelf, dat ze zich niet meer aan de buitenwereld durfde te laten zien.

Moeder zijn

Sisi en Frans Jozef kregen vier kinderen: een jongen en drie meisjes. Toen ze drie kinderen had, nam Sisi haar kinderen tegen alle adviezen in mee naar Hongarije. Daar overleed haar tweejarige dochter Sophie. Het verdriet was groot. Zo groot, dat ze niet meer voor haar ander zoon en dochter kon zorgen. Ze werden bij haar weggenomen en opgevoed door haar schoonmoeder. Tien jaar later kreeg Sisi een nieuwe dochter, die ze ‘de enige’ noemde. Dit kindje werd overspoeld met liefde en aandacht. Op latere leeftijd beroofde zoon Rudolf zichzelf, samen met zijn maîtresse Mary, van het leven.

Rebels leven

Nee, het leven van Sisi ging niet over rozen. Haar huwelijksleven was heel anders dan haar vrije jeugd. Het Habsburgse hofleven was star en streng. De aartshertogin was een arrogante en veeleisende schoonmoeder die zich telkens met haar leven bemoeide. Aangezien haar man ook niet iedere avond thuis was, werd Sisi opstandig en trok ze het hele land door om het paleis te ontvluchten.

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Jannik Schümann (@jannik.schuemann)

Zo kun je tegelijkertijd films of series kijken zónder in dezelfde ruimte te zijn:

De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je nu aan voor de nieuwsbrief!

Bron: &C. Beeld: Getty Images