Die nieuwe baby volgens Eva Hoeke
Voor een interview was ik op bezoek bij de hoofdredacteur van het Katholiek Nieuwsblad, Mariska Orbán-de Haas (35).
Al snel kwam het gesprek op kinderen. Zelf had ze er drie, drie wonderen gods. Of ik ook kinderen had? Dat was niet het geval, maar met mijn 33 jaar had ik nog wel even, dacht ik. Maar Mariska keek bedenkelijk. “Nou,” zei ze. “Na haar 35e heeft een vrouw anders wel een kans van één op vier op een miskraam.” Ze wist niet of er een man voor handen was, maar zo ja, dan kon ik maar beter direct beginnen, liefst die avond nog.
“Echt hoor.” Ik dacht aan mijn kersverse liefje, de teller stond pas op drieënhalve maand. Mij benieuwen of we maand vier zouden halen als ik hem op de hoogte zou brengen van dit prenatale zwaard van Damocles.
Gelukkig sprak ik mijn moeder op de terugweg. “Ik was 27 toen ik jou kreeg,” vertelde ze. “Dat was toen normaal. Maar jij hebt nog wel even, hoor. Vrouwen hebben tegenwoordig zoveel te doen, daar houdt de natuur vast wel rekening mee.”
Een non-argument van jewelste, maar toch was ik gerustgesteld. En misschien is dat wel het ware wonder: dat moeders je het gevoel kunnen geven dat alles goed komt, áltijd. Daar kan geen god, geen Mariska en geen wetenschap tegenop.
Lees ook de andere columns van Lieke Lamb en Gediz Turan uit de Libelle Nieuwscafé krant.
