Wat gebeurt er in jouw slaapkamer? In onze rubriek Slaapkamergeheimen spreekt Libelle iedere week een lezeres over haar seksleven. Deze week vertelt Annie (76) over haar geheimen tussen de lakens. “”
“Mijn sekspartner ligt in mijn nachtkastje. Ik heb mijn vibrator al tien jaar, sinds het uitging met mijn vriend. Ik gebruik hem geen twee tot drie keer per week meer, zoals in het begin. Maar als ik zin heb, doet hij nog steeds precies wat ik wil. Wel zo prettig.
Sekspartner
Als puber ontdekte ik al wat ik lekker vind. Ik lag met mijn zussen op een kamer. Die dachten dat ik aan het rollen was in mijn slaap en riepen dat ik stil moest doen. Maar ik sliep niet hoor, ik was mezelf aan het ontdekken. Ik was ook best goed geïnformeerd over sex. Beter dan mijn katholieke ouders. Het was in die tijd ongepast om daarover met je kinderen te praten. Toen ik al lang ongesteld geworden was, kwamen ze aanzetten met een of ander boekje over de bloemetjes en bijtjes. Dat wist ik allemaal allang. Ik had van alles in de bibliotheek gelezen. Ook dat er zoiets bestond als homo- en biseksualiteit. Toen ik mijn ouders daarover vertelde zei mijn vader: ‘Kind, hoe kom je aan die wijsheid’? Die had geen idee.
Vrijheid
Op mijn achttiende ging ik het huis uit. We mochten thuis niet veel, dus ging ik op kamers om van mijn vrijheid te genieten. Ik slikte ook de pil en heb een paar vriendjes gehad met wie ik het deed. De jongens wilden meestal wel. Dan waren we uit en vroegen ze ‘zullen we een potje neuken?’, maar dat deed ik dan niet. Ik wilde het alleen met jongens voor wie ik echt gevoelens had.
Sexleven voorbij
Ik trouwde op mijn 26ste en daarna was mijn seksleven eigenlijk een beetje voorbij. Mijn man had fysieke problemen, waardoor het moeilijk ging. Omdat ik dolgraag kinderen wilde, greep ik mijn kans als we allebei een borreltje teveel op hadden. Maar na twee kinderen gebeurde er weinig meer in bed en het onderwerp was ook niet bespreekbaar. Hij kon trouwens helemaal niet omgaan met gevoelens. Uiteindelijk liep het huwelijk stuk en toen ik bij hem wegging, voelde ik dat ik dat eigenlijk eerder had moeten doen. Maar liefde is ook iets geks; ik was ‘vastgeklonterd’.
Bevredigend
Toen ik na de scheiding op mijn 60ste een nieuwe vriend kreeg, was het in bed heel bevredigend. ‘Zo hoort dat dus’, dacht ik. Helaas was de relatie zelf niet goed en is die ook uitgegaan. Sindsdien ben ik eigenlijk niemand meer tegengekomen. Misschien ben ik zelf ook een moeilijk persoon om mee te leven. Ik ben hooggevoelig en kan niet goed tegen geluiden. Ik vind de tv al snel veel te hard staan. Ook bij vriendinnen vraag ik altijd of die zachter mag. Dat vinden mannen misschien lastig.
De ware
Toch zijn er genoeg mannen in de buurt die wel interesse in me hebben, maar die vind ik niet leuk. Zo oud. Ze drinken te veel, sloffen als ze lopen. Ik weet van mannen die maar één keer per week in bad gaan. ‘Kleed je eens leuk aan of ga vaker naar de kapper , denk ik dan. Nee, de ware ben ik nog niet tegengekomen. Ik mis de lichamelijke warmte wel, maar ik ben niet iemand die online gaat daten of zomaar iemand van de fiets trekt. Er moet echt een klik zijn. Dat je iemand tegenkomt en denkt: ‘wauw wat voel ik me lekker’. Of ik dat nog tegen ga komen, weet ik niet. Ik ga er niet naar op zoek. Ik heb geen rotleven en vind het ook fijn met mezelf. Het is goed zo.”
Om privacyredenen zijn de namen in deze rubriek gefingeerd.
Wil je ook je slaapkamergeheim delen – anoniem? Stuur dan een e-mailtje naar onlineredactie@libelle.nl.
De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je nu aan voor de nieuwsbrief!
Beeld: Getty Images
Lees meer
