Grensoverschrijdend gedrag is – helaas – van alle tijden en daarom iets waar we het over moeten blijven hebben. Als les voor daders, als steun voor slachtoffers, omdat victim blaming écht moet stoppen. In de wekelijkse rubriek ‘Waarom heb ik toen niets gezegd?’ delen lezeressen grensoverschrijdende situaties waarin ze verstijfden en (onterecht) zichzelf iets kwalijk namen. Deze week Anita (62), die een vervelende massage meemaakte.
“Ik had verwacht dat ik een vrouwelijke masseur zou krijgen, maar toen me werd gevraagd of een man mijn hammam-massage mocht geven, zei ik ja. Wat maakt het ook uit? Als hij zijn werk maar goed doet! Dat doet hij, maar enkel op één plek: bij mijn borsten.
Wat had ik er veel zin in om op mijn groepsreis door Jordanië even gemasseerd te worden, maar nu voel ik me vooral ongemakkelijk. Minutenlang is hij al op deze plek bezig. ‘That’s enough. It’s clean there’, zeg ik hem. Gelukkig vat hij mijn hint op en verplaatst hij zijn spons naar een andere plek: mijn benen. Ik probeer te ontspannen, maar dat lukt niet als ik ineens voel dat hij de binnenkant van mijn dijen schrobt en langzaam omhoog gaat. O help, hoe ver zal hij gaan? ‘Sorry, please not there’, zeg ik hem verschrikt als hij te hoog komt met zijn hand. Met grote vragende ogen kijkt hij me aan en vraagt hij: ‘Madame, why?’ Wat dénk je?, wil ik zeggen, maar ik durf niet. Stel ik me nou zo aan? Als ik weer voel dat hij met zijn spons naar mijn dijbenen beweegt, blijf ik liggen. Wat stom van me dat ik een mannelijke masseur koos.
Stelde ik me aan?
Het is nu tien jaar geleden, maar ik denk nog steeds regelmatig aan die ene middag. Ik was op een groepsreis met mijn man en ik had zin in een massage. Wist ik veel dat die zo zou verlopen. Nadat de masseur mijn borsten uitgebreid schrobde, steeds hoger mijn dijbenen waste en ik hem twee keer vroeg om dat niet te doen, liep hij plotseling weg. Een aantal minuten bleef hij weg. Zou hij nu de hand aan zichzelf slaan?, dacht ik nog. Even later kwam hij terug en pakte hij de spons weer op, nu om mijn liezen uitgebreid te wassen en voor ik het wist streelde hij bijna mijn edele delen. Als versteend lag ik inmiddels op de tafel. Na twee keer van me afgebeten te hebben, ging ik twijfelen aan alles. Was dit normaal in Jordanië? Maakte ik het nou erger dan het was? Stelde ik me zo aan? Hij randde me niet écht aan. Moest ik stoppen? Nee, ik had betaald voor deze massage. Hij deed toch uiteindelijk gewoon zijn werk?
Ik schaamde me
Als buitenstaander denk je vast: hoe is het mogelijk dat je blijft liggen? Op de een of andere manier werkte mijn brein niet zo op dat moment. In totaal heb ik daar een kwartier geleden, mezelf steeds afvragend wat te doen. Toen ik nogmaals subtiel aangaf dat hij me op een onprettige plek aanraakte, zei hij plotseling: ‘Then the massage is over now.’ Perplex verliet ik de massageruimte en beschaamd sloot ik me aan mij het reisgezelschap en mijn man. Ik vertelde hem over het voorval, maar in detail durfde ik niet te treden. Ik zei enkel dat mijn masseur ‘niet deugde’ en de massage daarom snel klaar was. Waarom? Schaamte, omdat ik zo lang was blijven liggen. Een man uit het reisgezelschap hoorde mijn verhaal en viel me bij. Hij bleek mijn gesprek met de masseur gehoord te hebben vanuit de douches. ‘Ik wist niet of ik je moest helpen’, zei hij. Ik snap zijn ongemak. Had hij het maar gedaan, dan had ik geweten dat ik me niet aanstelde.
Het lukte me redelijk het voorval los te laten, de rest van de dag. Ik voelde me wel gebruikt en vies. De volgende ochtend, toen ik het resort verliet, zag ik de masseur bidden op een kleedje en dacht ik: zo heilig ben je niet.
We praten grensoverschrijdend gedrag goed
De afgelopen jaren heb ik regelmatig aan deze situatie gedacht. Eerst met schuldgevoel, maar gaandeweg werd ik milder naar mezelf. Dat komt vooral door mijn vriendinnen. Toen ik hen vertelde over het incident, bleken zij stuk voor stuk net zulke verhalen te hebben. Verhalen over situaties waarin iemand hun grenzen over ging, waarin zij bevroren en waarin zij het goed praatten voor de ander. Want dat is wat wij vrouwen doen.
Juist door hun verhalen zie ik in dat het niet aan mij lag. Het is normaal om zo te reageren en dat maakt wat hier is gebeurd niet mijn schuld. De masseur had gewoon moeten luisteren toen ik hem vroeg om van mijn borsten en dijbenen af te blijven. Sterker nog: hij had het überhaupt nooit mogen doen.”
HEB JIJ OOK ZO’N VERHAAL?
Maakte jij ook grensoverschrijdend gedrag mee? Vertel ons over jouw ervaring door onderstaand formulier in te vullen en wie weet verschijnt het binnenkort op Libelle.nl. We vragen je om het verhaal zo uitgebreid mogelijk te vertellen. Het mag uiteraard anoniem.
