Grensoverschrijdend gedrag is – helaas – van alle tijden en daarom iets waar we het over moeten blijven hebben. Als les voor daders, als steun voor slachtoffers, en omdat victim blaming écht moet stoppen. In deze wekelijkse rubriek delen lezeressen hun ervaringen met grensoverschrijdende situaties, waarin ze verstijfden of (onterecht) zichzelf iets kwalijk namen. Deze week Barbara (52), die stealthing meemaakte.
“Ze zeggen dat een gewaarschuwd mens voor twee telt, maar gewaarschuwd was ik niet. Dan had ik wel beter opgelet. Pas toen ik een jaar geleden een artikel las over een rechtszaak in het Verenigd Koninkrijk, viel het kwartje. Ik las dat een vrouw een man aanklaagde die tijdens de seks stiekem en zonder haar toestemming het condoom had afgedaan. Stealthing, zoals dat heet, is een gehaaide vorm van seksueel geweld. Eentje die ik had meegemaakt. En die ik door mijn naïeve, onwetende ogen had afgedaan als een ongelukje.
Ik zou mezelf seksueel herontdekken
Op mijn vijftigste verjaardag werd ik wakker en dacht ik: wil ik op deze manier oud worden? Na mijn scheiding, jaren geleden, had ik slechts één persoon gedatet. Inmiddels kon ik me amper herinneren wanneer ik voor het laatst seks had gehad. Ik snakte ernaar: een aanraking, intimiteit. Wilde ik echt nog jaren van mijn leven verdoen, wachtend met al die opgekropte verlangens tot een nieuwe vaste partner zich aandiende? Nee. Ik zou de hort op gaan, mannen ontmoeten en mijzelf seksueel herontdekken. Óók na mijn vijftigste moest dat gewoon kunnen. Er waren toch genoeg leuke mannen?
‘Per ongeluk’ zonder condoom
De afgelopen twee jaar zat ik niet stil. Ik ontmoette mannen in cafés, op feestjes en online. Soms voor een goed gesprek, soms voor een vrijpartij. Zo ook die ene leuke man die ik leerde kennen via een datingapp. Na een avond aan de bar had ik zin om hem mee naar huis te nemen. Een echte connectie was er niet, ik wilde gewoon met hem naar bed, maar de slaapkamer haalden we niet. Op de bank hadden we seks. Hij deed een condoom om toen ik dat voorstelde en luisterde naar mijn aanwijzingen. Niets duidde erop dat deze man kwaad in de zin had. Wel voelde ik hem tijdens de daad druk met zijn handen bezig. Ik liet het maar. Na de daad stond hij op van de bank om zich aan te kleden. Pas toen zag ik het condoom verloren op de bank liggen. Leeg. ‘Wat is daarmee gebeurd?’, stamelde ik geschrokken. Hij haalde zijn schouders op en zei dat het condoom vast per ongeluk was afgegaan tijdens de seks. En ik geloofde hem. Niet veel later stapte hij even laconiek de deur uit. Tot zover de onenightstand.
De maanden na die vrijpartij dacht ik amper nog aan het rondslingerende condoom. Ja, ik liet mezelf testen op soa’s en zwangerschappen, want de overgang is mij nog onbekend. Gelukkig had ik niets van dat alles. Ook van wantrouwen bij nieuwe bedpartners was geen sprake. Dat losgeraakte condoom was een foutje, en dat was dat.
Het was gewoon stealthing!
Toen las ik dat artikel en begon het fenomeen stealthing in mijn hoofd te leven. Vriendinnen van mijn leeftijd hadden er ook nog nooit van gehoord en waren net als ik niet weerbaar. Bij mijn jongere vriendinnen was dat anders. Zij kenden het fenomeen stealthing wél en wisten zelfs waarop ik moest letten om zoiets te voorkomen. ‘Ik let altijd extra op als we het op z’n hondjes doen’, zei een vriendin. Ook frummelen met de handen bleek een veelgehoord ‘symptoom’ van deze vorm van seksueel geweld. Want ja, dat is het. Stealthing is niets minder dan een manier om iemands seksuele integriteit en gezondheid op de proef te stellen, zonder instemming en voor het eigen gewin. Steeds vaker bekroop me het gevoel: dit had ik meegemaakt. Dat ongelukje leek wel heel erg op de verhalen die ik hoorde.
Het maakte me zo nijdig op de man die mij dit had aangedaan, maar ik wist niet hoe ik met hem in contact moest komen. Ook was ik boos op mezelf. Hoe had ik zo naïef kunnen zijn? Waarom wist ik hier niet vanaf? Had ik me minder onbevangen in het dateleven begeven als mijn conservatieve ouders vroeger thuis meer over seks hadden gepraat? Had ik dan wel geweten van de risico’s? Op Twitter deed ik mijn beklag, maar daar kreeg ik niet veel input waarvan ik me beter voelde. ‘Dan had je maar geen onenightstand moeten hebben’, kreeg ik veelvuldig terug. Ach, de eeuwige dubbele moraal. Alsof je als vrouw direct zondig bent omdat je met mannen naar bed gaat.
Ik ben nu alerter
Inmiddels weet ik dat ik mezelf niets kwalijk hoef te nemen. Ik wist niet beter. ‘Het zou verboden moeten worden dat iemand een condoom afdoet voor een fractie meer plezier tegen de prijs van een geslachtsziekte’, reageer ik nu dan ook als anderen mij de stealthing kwalijk nemen. Het is fijn dat er meer over wordt gesproken en dat er inmiddels zelfs een zaak in Nederland is voorgekomen rondom stealthing. Hopelijk zet dat mannen aan het denken. Ik ben natuurlijk wel alert. Ik heb nooit meer seks zonder dat ik kan zien wat er precies gebeurt en ik let altijd op waar de handen van mijn sekspartner zijn. De ongedwongenheid is eraf. Maar goed, ervaren vrouwen dat niet ook als ze in hun eentje een boswandeling maken? Het is de prijs die wij betalen voor andermans slechte intenties. Ik weiger mijn plezier opzij te zetten uit angst voor wangedrag van anderen. Ik heb mijn seksleven eindelijk weer terug en dat neemt niemand me nog af.”
