Bevallen met de benen in de beugels? Mij niet gezien!

Maar liefst 85% van de zwangere vrouwen bevalt liggend op bed. Waarschijnlijk schrik je niet van dit percentage. Dit is nu eenmaal hoe we bevallingen kennen. Ook in films baren vrouwen vooral met de benen in de beugels. Maar wist je dat dit eigenlijk helemaal niet logisch is?

Sterker nog: als je geen medische indicatie hebt, is deze houding zelfs verre van logisch. Laat me je uitleggen waarom. Ten eerste profiteer je niet van de zwaartekracht als je liggend bevalt. Iets waar je wel van profijt van hebt als je bijvoorbeeld bevalt op de baarkruk of zittend op je knieën. Daarnaast is je bekken smaller als je ligt én heb je dankzij die beugels nauwelijks bewegingsvrijheid. Al met al resulteert dit gemiddeld in meer kans op interventies, meer moeite bij het persen, meer pijn en een langere duur van de bevalling ten opzichte van andere houdingen.

Bevallen in rugligging is ooit bedacht door een Franse gynaecoloog. Een man. Dat verbaast me helemaal niks. Vóór zijn tijd waren knielen, hurken en staan de standaard en zelfs de baarkruk bestond al, maar deze meneer introduceerde het nieuwe normaal. Waarom? Omdat de rugligging voor zorgverleners, zoals hij zelf was, makkelijker is. Ze kunnen de boel zo beter bekijken. Hierbij ging de Fransman voor het gemak even voorbij aan het feit dat de rugligging niet beter is voor zwangeren zelf. Tuurlijk, als er medische nood is en artsen er met hun neus bovenop moeten zitten omdat er anders dooien vallen, dan vooral doen. Maar in de meeste gevallen is die noodzaak er simpelweg niet.

En dan wil ik het ook nog even hebben over hoe kwetsbaar deze houding is. Hoe open en bloot je er letterlijk bij ligt. Het lijkt alsof we het er eigenlijk niet over mogen hebben: schaamte tijdens de bevalling. Want kom op, een beetje ongemak over naaktheid kun je toch wel aan de kant zetten? Het gaat om de geboorte van je kind! Stel je niet zo aan. Ook wordt me vaak verteld dat al je schaamte wegvalt op het moment suprême. ‘Al moest ik persen in een vol stadion, als dat kind er maar uit kwam’, zei een collega over haar bevalling. Snap ik ook. Dat je al die mensen om je heen vergeet als je intense pijn ervaart. Toch zie ik mezelf liever niet op dat bed liggen, met mijn benen in de lucht, een felle lamp op de onderkant gericht en een zooitje aan verloskundigen, kraamverzorgsters en artsen op de eerste rij. Dat lijkt me namelijk wel degelijk onprettig en beschamend. En daar schaam ik me niet voor!

Het liefst zou ik in bad bevallen. Zo hoop ik te profiteren van bewegingsvrijheid en de mogelijkheid om tijdens het persen de houding aan te nemen die op dat moment het prettigst voelt. Daar mag je van vinden wat je wil. Misschien heb jij je bevalling in rugligging wel heel positief ervaren. En vind je het juist prettig als artsen goed mee kunnen kijken. Lijkt zo’n bad je helemaal niks. Prima, natuurlijk! Het gaat er juist om dat vrouwen weten dat ze hierin een weloverwogen keuze kunnen maken. Dat die benen niet in de beugels hóéven. Mannen die voor ons bepalen dat een rugligging de standaard is? Die kunnen m’n rug op!

Lees voor meer informatie over bevallen in rugligging het zeer interessante proefschrift Birthing positions revisited van Ank de Jonge, verloskundige en onderzoeker aan het Amsterdam UMC.