BLOG: “Ik heb een allergie voor schone lucht, dokter”

‘Ik heb er geen puf meer voor.’

Demonstratief gooit mevrouw Adema haar puffers op mijn bureau. Ze kleuren rood, wit en blauw.

‘Al hebben ze alle kleuren van de regenboog. Ze helpen gewoon niet meer.’

Mevrouw Adema is zesenzestig. De vele nerven in haar gezicht zorgen ervoor dat ze veel ouder lijkt. Een paar jaar geleden kwam ze bij mij doordat ze haar hobby niet goed meer kon uitoefenen. Praten. Uit de longfunctietest kwam naar voren dat ze ernstige COPD oftewel chronische bronchitis heeft. Voornamelijk veroorzaakt door haar allergie.

- Ik heb een allergie voor schone lucht, dokter –

‘Is er dan niets anders wat mij kan helpen?’

Ik wijs naar het borstzakje van haar blouse.

‘Het is er een mooie maand voor.’

Ze duwt het pakje iets dieper in het borstzakje.

‘Dat gaat mij nooit lukken,’ verzucht ze.

‘Dat is het enige wat ik nog kan aanbieden. U kunt het proberen met ondersteuning van onze praktijkverpleegkundige en met tabletten.’

Ze kijkt naar haar geelbruine nagels.

‘En hoe gaan die tabletten mij helpen?’

‘Ze zorgen ervoor dat uw nicotinebehoefte minder wordt.’

Ze pakt het pakje sigaretten uit haar borstvakje en gooit het op tafel.

‘In ruil voor wat adem.’

Er gaan weken voorbij dat ik mevrouw Adema niet zie totdat ik op een middag van de assistente te horen krijg dat ik naar haar toe moet. Ze is kortademig.

Ik ben blij dat haar echtgenoot mij binnen laat en mij de weg wijst naar zijn vrouw. Ik had haar anders niet gevonden door de mist die er in hun huis hangt.

‘Ik lijk wel een stoomlocomotief,’ zegt ze hijgend terwijl ik haar longen beluister.

Ik kan haar geen ongelijk geven. Haar longen piepen en de smeulende sigaret tussen haar vingers zorgt voor de rook.

‘Dus stoppen met roken is voor u een gepasseerd station?’ vraag ik haar.

‘Maar hopelijk niet mijn eindstation,’ beantwoordt ze.

Op mijn mobiel tik ik 112 in.

‘Ik hoop het ook niet.’

Rutger Verhoeff (1979) wilde aanvankelijk gynaecoloog worden. Tot hij ontdekte dat hij in deze specialisatie het dagelijkse contact met zijn patiënten miste en besloot huisarts te worden. Inmiddels heeft hij duizenden patiënten op zijn spreekuur ontvangen. Momenteel is hij huisarts in Utrecht. Zijn boek 'Wat denkt u, dokter?' ligt nu in de winkel, uitgegeven door Uitgeverij Thomas Rapp, met gebeurtenissen die zijn gebaseerd op waargebeurde verhalen. Om de vertrouwelijke relatie tussen arts en patiënt te bewaken zijn alle situaties en namen onherkenbaar gemaakt.

Tekst: Rutger Verhoeff. Beeld: iStock, Bente Hilkens (portret Rutger)