Column – Femkes beste vriendin is zwanger
Bij het sms'je dat ik open, zit een foto van een zwangerschapstest: één lichtblauw streepje, één donkerblauw streepje. De tekst die eronder staat, luidt: is dit zwanger? Het is een bericht van mijn beste vriendin Elisabeth. De eerste gedachte die in me opkomt is: van wie is die test? Want ja, twee streepjes, ik weet het maar al te goed, betekent inderdaad zwanger. Dat ik niet bedenk dat de test van Elisabeth is, vind ik achteraf typisch. Natuurlijk hebben we het er wel eens over, we zijn dertig geweest, maar trouwen en kinderen krijgen zijn toch niet echt onze favoriete gespreksonderwerpen.
Wij droomden niet van tegelijkertijd moeder worden, samen shoppen voor babykleertjes en samen naar zwangerschapsgym. Elisabeth en ik. Ik en Elisabeth. Wij zijn geen meisjesmeisjes. Een tijdlang dacht ik dat we heel verschillend zijn; ik vind haar veel grappiger en intelligenter dan mezelf. Pas toen laatst een collega op een foto van Elisabeth reageerde met de woorden: “O ja, zij is een zelfde soort type als jij”, besefte ik pas dat dit klopt. Ook zij is blond, maat 40, 'ongemake-upt', licht cynisch en enigszins baldadig. Maar ze is wel liever, volgens mijn vader. Hij zegt altijd: “Elisabeth is een lieverd.” En ik kan dat eigenlijk alleen maar beamen. Maar goed. Er komt dus een kind. Mijn beste vriendin krijgt een kind. Ik vond dat in eerste instantie heel heftig. Natuurlijk ben ik zelf net moeder, maar dat voelt toch anders. Misschien heeft het ermee te maken dat ik die ene grote verandering wel even genoeg vond. Zo van: laat mij dit eerst even verwerken en blijven jullie ondertussen even normaal doen. Daarbij had ik ingeschat dat Elisabeth eerst nog drie jaar suikertante van mijn kind zou zijn, voordat zij de sprong zou wagen. Met het groeien van haar buik komt langzamerhand het besef dat het best leuk kan zijn. Misschien zelfs wel heel erg leuk. Mijn beste vriendin krijgt een kind. We groeien niet uit, maar dichter naar elkaar. Ik kan haar de rompers van Max geven. En de kinderwagen. En de tummytub. En de hydrofiele luiers. We kunnen volgend jaar zomer samen met de kindjes naar het zwembad. En op onze vrije woensdag koffiedrinken terwijl een baby en een eenjarige op een speelkleed liggen te rollen. Goh. De knop moest even om. Mijn planning aangepast. Dit kan wel eens heel mooi gaan worden.
Femke Sterken (32) is reportageredacteur bij Libelle. Ze is getrouwd met Reinier en moeder van baby Max. Femke woont in Amsterdam. Lees ook haar column over hoe ze naakt gaat of een van de andere columns.
