Een pil tegen de puberteit

De rits van haar Michelin-jas zit tot over haar kin gesloten. Praten lukt daardoor nauwelijks, maar dat doet ze ook niet graag. Gelukkig doet haar moeder het woord.

Af en toe kijk ik naar de veertienjarige Marleen. Want zo heet ze. Bij het roepen van haar naam sprong haar moeder van de stoel waarna ze Marleen aan haar hand mee rukte. Vervolgens werd Marleen mijn spreekkamer ingeduwd en op een stoel tegenover me gezet.

"Ga jij maar hier zitten. Jij bent tenslotte de patiënt."

Mijn uitnodiging om te vertellen waarvoor ze komt, wordt met een geïrriteerde blik beantwoord.

"Heeft u een pil tegen de puberteit?", vraagt haar moeder.

"Pardon?"

"Ze heeft er een beetje last van." Moeder wijst naar haar dochter die haar afkeurend aankijkt.

"O, sorry. Sorry. Herstel. Ik heb er last van."

Moeder ziet mijn vragende blik en lacht naar me.

"En niet vanwege de sex, want dat vindt ze vies."

"Maham, gênant!", antwoordt Marleen waarna ze haar moeder een por geeft in de zij. Vervolgens pakt ze haar mobiel uit één van haar zakken en zakt nog dieper in haar jas.

"Ons hele gezin moet het maandelijks ontgelden omdat mevrouw ziek is. Ik herken het van mezelf. We hebben alles geprobeerd. Van paracetamol tot ibuprufennetjes. En het enige wat helpt, is haar in de schuur op te sluiten", eindigt moeder met een knipoog.

"Bij mij hielp zo’n pil erg goed."

"Zo’n pil?"

"Ja, ik slikte 'm altijd door zodat ik er helemaal geen last meer van had."

Twee minuten later perst de printer het recept voor de anticonceptiepil eruit. Ik vraag Marleen vriendelijk haar mobiel weg te stoppen en of ze mij begrepen heeft.

Ze antwoordt door haar kin langs de rits van haar jas te schuren.

"En je moet weten dat de pil niet beschermt tegen seksueel overdraagbare ziektes."

Marleen trekt een vies gezicht waarna haar moeder reageert.

"Dat zei ik u al. Dat vindt ze vies."

Rutger Verhoeff (1979) wilde aanvankelijk gynaecoloog worden. Tot hij ontdekte dat hij in deze specialisatie het dagelijkse contact met zijn patiënten miste en besloot huisarts te worden. Inmiddels heeft hij duizenden patiënten op zijn spreekuur ontvangen. Momenteel is hij huisarts in Utrecht. Binnenkort komt zijn boek 'Wat denkt u, dokter?' uit bij Uitgeverij Thomas Rapp, met gebeurtenissen die zijn gebaseerd op waargebeurde verhalen; om de vertrouwelijke relatie tussen arts en patiënt te bewaken zijn alle situaties en namen onherkenbaar gemaakt.

Tekst: Rutger Verhoeff. Beeld: iStock, Bente Hilkens (portret Rutger)