Femke: “Moeten we nu op vrijdag gewoon lekker door met dat thuisonderwijs?”

Ze is freelance journalist. Femke (41) woont met Oscar en zoon Nathan (7) in Ouderkerk. Deze week schrijft ze over het storende lerarentekort in speciaal onderwijs.

Meester Vlieger, meester Wieringa, juffrouw Ponne (och, juffrouw Ponne), juffrouw Brouwer. De leerkrachten van mijn basisschool hebben daadwerkelijk gezorgd voor de basis van mijn leven. Alles wat ik nu doe, is gestoeld op wat zij mij leerden.

En o, wat was ik blij dat Nathan zelfs twee jaar fulltime dezelfde juf had. Ik zie overal om me heen dat klassen minstens twee leerkrachten hebben en dat er nogal eens iemand uitvalt vanwege een burnout. Ook hoorde ik geruchten over een tekort aan leerkrachten bij ons op school. Maar: zolang je er zélf niks mee te maken hebt, kun je nog denken dat het misschien allemaal wel meevalt.

Dat het niet meevalt, werd me duidelijk toen we net voor de zomervakantie te horen kregen dat Nathan naar een klas gaat met twee tijdelijke leerkrachten, op vrijdag thuisonderwijs van ons moet krijgen en dat er na de herfstvakantie hopelijk twee (nieuwe) vaste leerkrachten worden aangenomen. Wie mij een beetje kent, weet dat mijn klomp brak. We hebben net zo’n ‘fijne’ periode achter de rug, schoolsluiting na schoolsluiting, en nu gaan we op vrijdag gewoon lekker door met thuisonderwijs?

Dat zag ik he-le-maal niet zitten, dus ik belde school. Wat bleek? De meester die Nathan eigenlijk zou krijgen, had die week ontslag genomen en het is onmogelijk iemand te vinden die zijn baan wil. “Is het vanwege het salaris?” vroeg ik de volgende dag aan Nathans vorige juf. “In dit geval niet”, zei ze. “Er is extra geld vrijgemaakt door de overheid en in het speciaal onderwijs verdien je ook nog iets beter, maar er zijn gewoon niet genoeg leraren meer.”

Imago, werkdruk, een salaris dat lager ligt dan in het voortgezet onderwijs… het heeft er allemaal voor gezorgd dat capabele mensen niet langer kiezen voor een baan als juf of meester. Ik vind het echt om te huilen, zo erg. Dat basisschoolleraren minder verdienen dan bijvoorbeeld een communicatiemanager.

Lieve mensen, dat kan toch niet? Het gaat om de toekomst van onze kinderen. Laten we dankbaar zijn voor de mensen die in het onderwijs werken en ervoor zorgen dat ze, nu en in de toekomst, worden beloond met goede salarissen en een behapbare lading werk. Ik weet zeker dat het ons een stuk meer zal brengen dan wanneer al het geld linea recta richting de commercie rolt.