Femke: “Zodra er kinderen geboren worden, moet je alles doen om je relatie te redden”

Freelance journalist Femke (41) woont met Oscar en zoon Nathan (7) in Ouderkerk. Deze week schrijft ze over relatietherapie.

Ik las een verhaal van een vrouw van 49 dat me helemaal van de kaart bracht. De ene dag had ze nog met haar man grapjes staan maken tijdens het pannenkoeken bakken, en de volgende dag zei hij dat hij bij haar wegging.

Het shockeerde me, omdat ik besefte dat wat goed lijkt soms al heel lang niet goed meer is. Dat er dingen kunnen spelen die mensen niet uitspreken en dat je nooit helemaal zeker weet wat in de ander omgaat. Er kan zomaar een dag zijn waarop een simpele irritatie leidt tot een ruzie waarin verwijten van jaren bovenkomen. Voordat je het weet, zegt iemand dat hij of zij het eigenlijk al een tijd niet meer ziet zitten. Het gebeurt. Te vaak.

Relatietherapie

Maar het tegenovergestelde gelukkig ook. Een goede vriendin is met haar man al een jaar in relatietherapie, omdat ze precies daar zaten waar ze niet wilden zijn. Het leek niet echt te helpen, ze boekten geen vooruitgang. Met name zij voelde zich al jaren verwaarloosd en wist niet of dat nog recht te trekken was. Eigenlijk had ze het opgegeven. Dat bleek ook wel toen ze met een andere man in bed belandde. Dat was een bewuste keuze, want alle voorgaande jaren van haar huwelijk had ze dit nooit gedaan en ook niet willen doen. Het einde leek nabij en ik kreeg buikpijn van de gedachte aan hoe ze het hun kinderen zouden vertellen.

Toch zetten ze door met de therapie. Alleen is het probleem van hun in het slop geraakte huwelijk nu ingeruild voor de kwestie ‘zij ging vreemd’. Hoe komt een paar zoiets te boven als de basis al wankel is? Wonder boven wonder ging het stapje voor stapje beter. Zij leerde eerlijk te zeggen hoe zijn sombere buien de sfeer in huis verpestten en hij leerde hoe hij haar kon bijstaan in het gezinsleven. Het is een prachtig voorbeeld van hoe een relatie, die op een scheiding afstevent, weer een zet in de goede richting kan krijgen.

Juichen

Vrienden zeggen zich vaak te verbazen over hoezeer ik pleit voor het redden van een huwelijk. Ik vind dat doodnormaal. Zodra er kinderen geboren worden, hebben we de plicht om het onderste uit de kan te halen in onze liefdesrelaties. Als dat dan lukt, kan ik alleen maar juichen.