PREMIUMDankbaar werk
Haarwerkspecialist Willeke helpt mensen met haaruitval: “Als het haarwerk op het hoofd zit, komen de tranen”
Kanker, chemotherapie, en dan ook nog je haar verliezen. De oncologische kapper biedt oplossingen voor een veranderend uiterlijk én is een baken van vertrouwen. De mogelijkheden groeien enorm voor een goed mooi haarwerk. “Geen pruiken, die draag je met carnaval”, vertelt haarwerkspecialist Willeke Pietersma aan het AD.
De beruchte vijftiende dag. Dan gebeurt het, vaak met grote plukken tegelijk. Vrouwen met borst- of ovariumkanker verliezen bijna altijd twee weken na de start van chemotherapie hun haar.
Haarwerkspecialist bij haaruitval
“Doe het haar op de vijftiende dag – of wanneer het begint uit te vallen – vast, en maak het niet meer los, want het komt er met grote plukken uit’’, raadt haarwerkspecialist Willeke Pietersma (57) haar klanten aan. Het is ook de dag dat ze haar klant uitnodigt om het loszittende haar tot vingerdikte kort te knippen.
Want Pietersma (57) weet, met ruim 25 jaar ervaring als haarwerkspecialist, hoe ze dit moment nog enigszins behapbaar maakt. Ze runt De Haarzaak vanuit een voormalige vlasschuur in het Zeeuwse Koewacht, een dorpje op de grens met België. De keuze voor deze afgelegen plek is bewust, vertelt ze, want vrouwen met haaruitval (de helft heeft kanker, anderen hebben onder andere brandwonden, eczeem, huidproblemen of een vorm van alopecia) hebben doorgaans behoefte aan ruimte en privacy.
“De drempel om hier te komen blijft hoog. Het is al bijna niet te bevatten dat je ziek bent, en dat je ook nog je voor jou zo tekenende haar gaat verliezen. Ik zie vaak dichtgeknepen kelen van de spanning, en dan moet een ruimte niet ook nog op je afkomen”, vindt Pietersma die vanuit haar vakgebied wordt gezien als ‘grande dame van de Nederlandse haarwerkbranche’.
Gejankt als een kind
Een van de klanten die de drempel overging is Barbara Scheffers (37). Vorig jaar juni, anderhalve week nadat ze de diagnose borstkanker kreeg. Ze kwam zo snel mogelijk naar De Haarzaak, zodat Pietersma en haar team haar eigen haar nog konden zien. “Blond en tot m’n middel.” Ze was blij met haar haar, zegt ze, heel blij. “Maar door de chemo deed m’n haar pijn en brak het af. Ik heb als een klein kind gejankt, ook al voelde ik me vanaf het eerste moment vertrouwd bij Willeke en had ik haarwerken gezien die me mooi zouden staan. Het gaat zo snel op zo’n moment: ik moest mijn kinderen van toen 12 en 13 jaar vertellen dat ik ziek was, ging een chemotraject in, en dan verloor ik ook nog m’n haar.’’
Wat kost een haarwerk?
Van synthetisch tot half synthetisch tot echt haar, van handgeknoopt to machinegeknoopt tot half-half: er zijn haarwerken in alle soorten en maten. Aan elk soort hangt een ander prijskaartje. Mensen met een smalle beurs kunnen een beroep doen op de WMO. Een haarwerk geldt als een ‘hulpmiddel’, vertelt Pietersma. De basisvergoeding is 454,50 euro, en daarvoor heb je een simpel haarwerk. Een combinatie van synthetisch- en echt haar is verkrijgbaar vanaf 1300 euro, een werk van volledig echt haar vanaf 2000 euro.
Negen op de tien
Negen op de tien mensen kiezen voor een haarwerk, ziet Pietersma. “Anderen kiezen voor een speciaal mutsje of sjaal, een enkeling blijft volledig kaal. Dat moet je durven. De meesten vinden het te confronterend of vinden dat ze er te ziek uitzien. Mannelijke klanten, die we minder hebben, gaan regelmatig voor een muts, tenzij ze een volle bos haar hadden. We helpen mannen vaker met het nabootsen van hun wenkbrauwen.”
Na de intake volgt een ‘passessie’ waarbij de klant, die op dat moment nog haar heeft, verschillende opties kan gaan passen. “Dat is vaak een moeilijk moment”, zegt Pietersma. “Als het op het hoofd van de klant zit, komen vaak de tranen. Dan draag je het haarwerk waar je niet op zat te wachten.”
Minder schaamte
Pietersma zag de afgelopen jaren steeds meer technieken erbij komen. Speciaal poeder in de kleur van het haar, haarverdikkingsmiddel wat het haar optisch dikker maakt en het tatoeëren van puntjes op de hoofdhuid, om bijvoorbeeld inhammen blijvend te verdoezelen. “Ook de haarwerken worden steeds mooier en lijken steeds echter. De schaamte eromheen is minder geworden, mede doordat BN’ers vaker openlijk haarwerken dragen.”
Het verhaal gaat verder na de foto.
In twee douchebeurten kaal
Barbara ging met haar twee beste vriendinnen en lood in haar schoenen op de zestiende dag na de start van de chemotherapie naar Koewacht. “Ik wilde niet kijken terwijl de kapster mijn haar eraf haalde en hield mijn ogen dicht. Af en toe loerde ik door m’n oogharen in de spiegel en dan zag ik hoe mijn hoofd steeds leger werd. ‘Je kunt het hebben’, zeiden m’n vriendinnen bemoedigend, maar ik vond het afschuwelijk. Ik was bang me niet meer vrouwelijk te voelen. Met haarwerk op mijn hoofd ging ik de kapperszaak uit. Toen ik thuiskwam zei m’n zoontje: ‘Mama, ik vind je nog steeds heel knap.’ In de weken erna vielen ook mijn laatste, kortgeknipte haren uit. In twee douchebeurten was ik ineens helemaal kaal. Dan voel je je een patiënt.”
Het voelt eigen
Inmiddels is ze gewend aan haar haarwerk. “Ik voel me mét weer mezelf. Je voelt het niet als je het op hebt, het voelt eigen. Inmiddels is m'n eigen haar wat terug gegroeid en draag ik het haarwerk thuis niet meer altijd. Als ik naar buiten ga wel. Ik wil geen blikken in de supermarkt, ik wil niet zielig gevonden worden. Voorlopig blijf ik ’m dragen en blijf ik bij Willeke langskomen om het te onderhouden. Haar salon is een houvast geworden.”
De Zeeuwse is nu klaar met chemotherapie en heeft een borstoperatie ondergaan. “Het laten weghalen van m’n borst vond ik minder ingrijpend dan het verliezen van m’n haar. De borst wordt meteen voor een deel gereconstrueerd, dus toen ik wakker werd, was ik niet plat. Dat is met een kaal hoofd anders.”
Bron: AD
