Ik deed een week lang elke dag een goede daad

Zoals je misschien wel weet, doen mijn collega’s en ik bij Libelle regelmatig challenges. Meestal zijn dat uitdagingen waar we zelf wat aan hebben: we worden er sportiever van, of minder gestresst, of eindigen met een mooi nieuw kapsel of een opgeruimd huis. Dit keer vond ik het tijd om eens een challenge te doen waar ik juist ánderen blij mee kon maken: door elke dag een goede daad te doen. En wie weet heb ik er zelf toch ook wat aan. Wetenschappers beweren namelijk dat je van het doen van goede daden zelf gelukkiger, gezonder en stressbestendiger wordt.

Handboek voor helden

Ik werd geïnspireerd door schrijfster Rachel van de Pol, die maar liefst een jaar lang elke dag een goede daad deed. Over die ervaring schreef zij ‘Het Hedendaagse Heldenboek’: een geweldig handboek voor iedereen die zich in wil zetten voor een betere wereld. Rachel is dus de ultieme ervaringsdeskundige op het gebied van goede daden. En ja, zij heeft inderdaad gemerkt dat het positieve effecten op jezelf heeft: “Omdat je je dagelijks met positieve dingen bezighoudt en met eigen ogen ziet dat er vooruitgang mogelijk is, kun je kleine tegenslagen in je leven makkelijker relativeren.”

Kleine beginnen

Haar gouden tip aan iedereen die goede daden wil doen: “Maak het niet te groot voor jezelf.” Dat is ook een belangrijke boodschap in haar boek. Voor een goede daad hoef je echt niet direct in een sloot te springen om een jong vogeltje van de verdrinkingsdood te redden. (Maar dat mag natuurlijk wel!) “Begin klein, met iets wat je niet eng vindt. Ruim bijvoorbeeld eens een stuk zwerfafval op. Of koop een tweedehands kledingstuk, in plaats van iets nieuws. Met dit soort kleine stapjes ga je vanzelf dingen in werking zetten. Let maar op!”

Dag 1

Tijd om te beginnen! Ik besluit om mijn eerste goede daad te combineren met mijn dagelijkse wandelingetje met de kinderwagen. Ik hang een grote tas aan het handvat en neem me voor om ál het zwerfafval op te ruimen dat ik onderweg tegenkom. En dat is nogal wat: in no-time zit de tas vol met petflesjes, blikjes, sigarettenpakjes en plastic zakken. Ik krijg wel wat rare blikken van de mensen op straat als ik een lege Magnum-verpakking uit de bosjes probeer te vissen. Maar het gezicht van mijn man als ik thuiskom met een volle zak afval, maakt alles goed.

Dag 2

Na een lange werkdag sta ik in de supermarkt en ik besef me dat ik nog geen goede daad heb gedaan. Wat nu? In mijn mandje zie ik de puntgave asperges liggen die ik zojuist uit de koeling heb gehaald. In diezelfde koeling lag ook een zak met kromme, gevlekte en gebroken asperges. “Buitenbeentjes”, stond er op de zak: misvormde groente die normaliter vanwege hun uiterlijk afgekeurd en verspild wordt. Ik loop terug, pak de lelijke asperges (die ook nog eens veel goedkoper blijken te zijn) en vraag me af waarom ik in eerste instantie toch automatisch de mooie asperges pakte. De kromme asperges smaken overigens verrukkelijk: vanaf nu eten wij zo veel mogelijk ‘lelijke’ groente.

Dag 3

Vandaag doe ik heldendaad nummer 95 uit het Hedendaagse Heldenboek: neem een mok mee naar je werk. Ik ben een enorme theeleut en verzamel op een werkdag meestal zo’n 8 lege wegwerpbekertjes op mijn bureau. Vanaf nu niet meer! Als er koffie en thee wordt gehaald, gaat mijn mok mee naar de koffiehoek. Pas aan het eind van de dag was ik ‘m af, om de milieubelasting zo laag mogelijk te houden. Ik ben niet de enige; stagiaire Willemina gebruikt al een tijdje een grote mok en een aantal anderen reageren ook enthousiast. En kijk eens wat je aan papieren bekertjes bespaart op zo’n dag! (zie foto)

Dag 4

Het is Bevrijdingsdag en terwijl heel Nederland de vlag uithangt om te vieren dat wij in vrijheid leven, zijn er een heleboel mensen op de wereld voor wie de situatie heel anders is. Bijvoorbeeld voor de Molukse leraar Johan Teterissa. Hij zit al ruim 9 jaar in een cel, 2500 km van zijn familie vandaan, die hem dus niet kunnen bezoeken. En waarom? Hij werd gearresteerd na een vreedzaam protest, voor het zwaaien met een verboden onafhankelijkheidsvlag. Zijn straf: 15 jaar cel. Via Amnesty International kun je hem (en anderen) een kaartje sturen om hem een hart onder de riem te steken. Ik schrijf over Bevrijdingsdag in Nederland en dat hij ook zijn vrijheid verdient. “Stay strong!” Mijn kaart levert hem geen vrijheid op, maar het geeft wel morele steun, en het leidt volgens Amnesty soms tot betere bescherming of behandeling in de gevangenis.

Dag 5

Vandaag is het ‘Ladies Day’ op het kinderdagverblijf: de begeleidsters organiseren een leuke dag waarop alle moeders in het zonnetje worden gezet. Hartstikke lief natuurlijk, maar eigenlijk vind ik dat de begeleidsters zelf ook wel eens verwend mogen worden. Ik zorg als moeder voor 1 klein ventje, terwijl zij dagelijks 8 ‘peuterpubers’ om zich heen hebben. Daarom verstop ik een klein cadeautje in het lokaal, met wat lekkers voor de dames. Voor alles goede zorgen, flesjes, hapjes en poepluiers die ze van mij over hebben genomen.

Dag 6

Tijdens het opruimen van de was zie ik hoe overvol de kledingkast van mijn zoontje is. We hebben na zijn geboorte heel veel babykleertjes gekregen, té veel zelfs. Sommige dingen heeft hij niet één keer aangehad, bijvoorbeeld omdat het te warm of te koud was voor de periode van het jaar, en het daarna niet meer paste. Ik pak een tas en gooi alle kleertjes erin die hij maximaal 1 keer heeft gedragen en breng de tas naar een inzamelpunt van Stichting Babyspullen. Die maken babystartpakketten voor (aanstaande) ouders die het financieel moeilijk hebben. Hopelijk heeft een ander kindje er meer aan dan wij.

Dag 7

Het is de laatste dag van mijn challenge. Superheld Rachel vertelde mij dat goede daden besmettelijk kunnen zijn. Daar wil ik wat mee doen: ik ga een volgende held uitdagen om ook eens 7 dagen goede daden te doen. Ik zet het Hedendaagse Heldenboek (met een beetje pijn in mijn hart) in een ruilbibliotheek op straat, voor een volgende held (zie video). Als bonus verstop ik nog een kraslot tussen de bladzijden, voor de gelukkige vinder. Hopelijk wordt het boek voortaan van held tot held doorgegeven, met een heleboel heldendaden tot gevolg!

Conclusie

Het was maar een week en ik heb niemand van de verdrinkingsdood gered, maar ook met kleine ‘heldendaden’ kun je iets voor de wereld betekenen. Het belangrijkste effect dat het op mij had, was dat ik veel bewuster ben geworden van verspilling en vervuiling. Je ziet het overal om je heen: op straat, in de supermarkt, op werk en in je eigen kledingkast. In de toekomst zal ik waarschijnlijk wel 2 keer nadenken over welke groente ik uitkies in de supermarkt, en mijn mok gaat voortaan elke dag mee naar de redactie.

Dat is ook precies wat Rachel heeft ervaren. “Door mijn jaar vol goede daden ben ik veel bewuster geworden van mijn dagelijkse handelingen. Ik geloof echt dat we met zijn allen door die kleine handelingen een verschil maken. Goede daden kunnen echt een sneeuwbaleffect op gang brengen, doordat vrienden met je mee gaan doen, maar ook doordat je zelf inziet hoe belangrijk het is. Probeer het maar eens en je zult zien dat het balletje vanzelf gaat rollen.”

LEES OOK:

• Ik probeerde binnen 1 week mijn smartphonegebruik te halveren: dít is het resultaat
• Ik dronk 2 glazen water voor iedere maaltijd en dit gebeurde er
• Ik at een maand lang vegetarisch: dít is het resultaat

De leukste artikelen van Libelle Daily in je mailbox ontvangen? Meld je nu aan op Libelle.nl/nieuwsbrief.