“Ik voelde in elke vezel van mijn lijf dat hij niet eerlijk was”

Nanda (45) was acht jaar samen met haar vriend Xander (50) toen ze ontdekte dat hij al zestien maanden een affaire had met een collega. “Door de telefoon schreeuwde ze naar hem: ‘Heb je dat wijf nou eindelijk alles verteld?’”

“Afgelopen zomer stond ik ’s morgens vroeg op het punt om naar mijn werk te gaan toen de mobiele telefoon van mijn vriend Xander ging. Terwijl ik in de keuken was, hoorde ik hem praten in de woonkamer, schijnbaar met een collega. Ze hadden het over een storing van een ketel. Op zich geen ongewoon gesprek, Xander is servicemonteur. Maar het was al de vierde keer deze week dat hij werd gebeld op het moment dat ik de deur uit zou gaan. Ineens vloog het me aan. Instinctief wist ik dat het geen man was met wie hij sprak, al deed hij dat wel nadrukkelijk voorkomen toen ik de kamer in liep: ‘Rustig Louis, ik ga even wat op mijn laptop nakijken, oké? Ik bel je met een halfuur terug’, raffelde hij het gesprek af en hing op. Ik keek hem indringend aan. ‘Dit was Louis niet, dit was een vrouw’, zei ik met verstikte stem. Xander schrok en ontkende, maar ik bleef aandringen. Wie was deze vrouw en waarom loog hij erover? Mijn hart bonkte als een razende toen Xander stamelde: ‘Waarom denk je dat?’ Geen idee. Noem het intuïtie, noem het een onbestendig gevoel, een ingeving, ik wist het niet. Ik voelde alleen in elke vezel van mijn lijf dat hij niet eerlijk was. Twee minuten later werd mijn akelige vermoeden bevestigd. De telefoon rinkelde weer en ik zag de naam Louis oplichten in zijn scherm. ‘Opnemen’, dwong ik hem. Nu was duidelijk een vrouwenstem hoorbaar. Ze schreeuwde, was boos dat hij het telefoongesprek zojuist had afgekapt. Ik kon haar letterlijk verstaan toen ze vroeg of ‘dat wijf van hem’ misschien in de buurt was en of hij nu eindelijk alles had verteld?
Op dat moment wist ik genoeg. IJzig kalm, maar met trillende handen sommeerde ik Xander de verbinding te verbreken en met mij, ‘dat wijf’, te praten. Ik was doodsbang voor het antwoord, maar móest het weten: wat speelde er tussen hen?”

Rode vlaggen

“Xander en ik hadden op dat moment al acht jaar een fijne relatie, we vormden met mijn twee dochters een warm samengesteld gezin. Toegegeven, er waren de laatste twee jaar strubbelingen. Xander lag geregeld in de clinch met zijn ex en zijn dertienjarige zoon Max. Zijn ex-vrouw zette hun zoon vaak in voor haar strijd. Zodra er weer eens ruzie was, verbood ze contact tussen Xander en Max, zogenaamd omdat hun kind dat niet wilde. Soms zag of hoorde hij maandenlang niets van zijn zoon. Daardoor raakte hij in zichzelf gekeerd, want hij had moeite met het uiten van zijn diepste gevoelens. Zijn depressieve buien hadden ook invloed op onze relatie. Ik wist niet wat ik moest zeggen om hem te troosten, behalve dan dat ik het vreselijk voor hem vond.
Buiten het gedoe met zijn ex hadden Xander en ik het samen superfijn. Geen banale ruzies om het dopje op de tandpasta of andere futiliteiten, zoals ik die wel had met mijn ex-man. We vreeën minstens twee keer per week, waren dol op elkaars lijf, liepen standaard hand in hand. Volgens mijn puberdochters deden we altijd enorm klef. Alle rode vlaggen die je kunt bedenken als je denkt aan waarom mannen vreemdgaan, wapperden niet bij ons. Ik kon me niet voorstellen dat hij me zou bedriegen met een ander. Dat met Louis moest een misverstand zijn.”

Luisterend oor

“Helaas had ik het goed aangevoeld. Na veel gedraai en krokodillentranen deed Xander zijn verhaal. Hij leek ook enigszins opgelucht omdat hij eindelijk zijn geheim van zich af kon laten vallen. Louis was inderdaad geen man, maar de achttien jaar jongere Loes. Wel een collega, maar dan van de binnendienst. Ze hadden elkaar twee jaar geleden ontmoet op een borrel van het werk en sindsdien spraken ze af en toe privé af. Om te wandelen met haar hond, voor een broodje en een kop koffie, en incidenteel ook voor seks. Maar daar draaide het absoluut niet om, beweerde Xander terwijl ik hartstochtelijk stond te huilen, totaal van slag door zijn onthulling. Hij vond haar fysiek niet eens bijzonder aantrekkelijk. Hij was stapelgek op mij, wilde met mij oud worden. De belangrijkste reden waarom hij Loes opzocht, was omdat ze zo goed kon luisteren. Ze was erg meelevend als het ging om het gedoe met zijn ex. Korter en botter gezegd: bij haar vond hij begrip. Loes had hem op zijn diepste, zwartste momenten geholpen met haar luisterend oor. Niks geweldig lichaam of standjes in bed die ik weigerde, nee, ze oordeelde gewoon niet als hij vertelde over de aanvaringen met zijn ex. Heel anders dan ik. Ik stond meteen klaar met mijn afkeurende mening en moedigde hem aan om zijn poot stijf te houden als zijn ex met onmogelijke voorstellen kwam. Loes koos in die gevallen partij voor zijn ex, iets wat Xander verfrissend en empathisch noemde. Ik werd er misselijk van.
Als het aan Xander had gelegen, was het bij af en toe zijn hart uitstorten en een innige vriendschap gebleven. Maar Loes werd smoorverliefd op hem en daardoor veranderde alles. Hij had haar vanaf het eerste moment gezegd dat hij nooit voor haar zou kiezen, hij had het ook al een paar keer uitgemaakt. Maar Loes accepteerde geen breuk, liever forceerde ze er een tussen ons. Daarom stalkte ze hem met de vraag of hij het mij al had verteld. Blijkbaar had ik het net op tijd zelf ontdekt, anders had zij me ingelicht. Dat was helemaal verschrikkelijk geweest.”

Dierlijke lust

“Na mijn eerste hysterische huilbuien wilde ik elk detail van hun affaire horen. Al sneed elk woord dwars door mijn ziel, ik wilde alles weten om het te kunnen begrijpen. Niet alleen waarom, ook hoe hij zijn dubbele agenda had ingedeeld. Het klinkt bizar, maar ik had nooit iets gemerkt van zijn ontrouw. Als ik vroeger mensen hoorde vertellen dat hun partner vreemdging, vond ik het kinderlijk naïef als ze zeiden dat ze niks door hadden gehad. Later ben ik minutieus zijn gangen nagegaan, ik heb mijn WhatsApp uitgeplozen en agenda’s teruggelezen. Nergens vond ik een aanwijzing van overspel. Xander had geen nacht niet thuis geslapen, er zaten geen lipstickvlekken op zijn kleding en er waren geen mysterieuze telefoontjes geweest. Toch had hij Loes minstens eens per maand gezien en bijna dagelijks gebeld, biechtte hij op. Dat was niet eens zo lastig geweest. Als zelfstandig servicemonteur had hij de gelegenheid om zijn rooster zelf in te vullen met niet-bestaande afspraken. Niemand die het opviel als hij ertussenuit kneep om zogenaamd een cv te repareren. Gemiddeld zag hij Loes eens per maand voor een lunch en een goed gesprek. Tijd voor meer was er amper. Om geen argwaan te wekken bij andere collega’s of bij mij bleef hij nooit langer dan een uur. Sowieso was hun seks eerder dierlijke lust, geen liefde zoals met mij. Loes en hij waren goede collega’s met af en toe iets meer en dan nog alleen op haar initiatief, beweerde hij.”

Huisarts

“Gek genoeg had ik liever gehad dat het puur om de seks was gegaan. Dat hij een ander lichaam had gekust, gestreeld en bemind vond ik uiteraard vreselijk. Maar dat hij met een andere vrouw zijn emoties had gedeeld, vond ik nog pijnlijker dan dat ze het bed hadden gedeeld. Mijn maag draaide om als ik dacht aan mijn vriend die zijn hart uitstortte bij een andere vrouw. Hoe hij haar alles toevertrouwde waar hij bij mij zijn mond over hield. Waarom dacht hij dat stiekem gedrag hem gelukkiger zou maken? Waarom had hij geen professionele hulp gezocht? Xander zag nu zelf ook in hoe krom dat was geweest, en hoe gevaarlijk. Hij was de week ervoor al naar zijn huisarts gegaan voor een verwijzing naar een psycholoog. De problemen met zijn ex, dat hij zijn kind soms maanden moest missen, zijn affaire met Loes, haar liefdesverklaring; hij vond het tijd dat hij leerde omgaan met zijn gevoelens. Hij wilde voor eens en altijd eerlijk zijn. Maar hij wilde vooral veranderen omdat hij mij niet kwijt wilde.”

Extra alert

“Dat is niet gebeurd, een halfjaar later zijn Xander en ik nog steeds bij elkaar. Ik heb altijd gezegd dat ik het direct zou uitmaken als mijn man vreemd zou gaan, maar ik kon het niet. Hoe radeloos, boos en gekwetst ik ook was, ik hield van hem. Dat wil niet zeggen dat ik hem heb vergeven of het ben vergeten. Sterker nog, Xander loopt bij een psycholoog en samen bezoeken we een relatietherapeut. Van haar leren we beter communiceren en krijg ik handvatten om dit allemaal te verwerken. De psycholoog laat me inzien dat Xander meer is dan alleen zijn bedrog. Het is slechts één deel van wie hij is. Xander is ook de man die als een vader in het leven van mijn dochters is, die hun banden plakt, wiskunde overhoort en ze skiles geeft in de winter. De ideale schoonzoon die boodschappen doet voor mijn ouders. De lieve levensgezel die mij zondagochtend ontbijt op bed brengt en me geduldig masseert als ik hoofdpijn heb.
Maar hem met al zijn minpunten accepteren, vind ik ingewikkeld. Xander heeft zestien maanden gelogen en een dubbelleven geleid, inclusief de bijbehorende verzinsels en onwaarheden. Een gekmakende gedachte. Hem volledig vertrouwen blijft lastig. Juist omdat ik destijds niks heb gemerkt, ben ik extra alert. Ik heb een app op mijn telefoon ingesteld waarmee ik zijn iPhone kan volgen, en zijn agenda is met die van mij gesynchroniseerd. Wat helpt, is dat hij Loes heeft gebeld waar ik bij was. Hij heeft haar op de speaker gezet en verteld dat hij ontzettend veel spijt had van wat hij mij én haar had aangedaan, maar dat het nu echt over was en dat hij met mij verderging. Loes heeft daarop direct ontslag genomen en ze heeft geen contact meer met Xander gezocht. Dat kan ik zelf controleren door zijn appjes en geschiedenis te checken.”

Rollen omgedraaid

“Voor een buitenstaander is het waarschijnlijk onbegrijpelijk dat je bij iemand blijft, terwijl je weet dat hij je zo heeft voorgelogen. Uit angst voor afkeuring en onbegrip vertel ik dit ook aan zo min mogelijk mensen. Ik weet dat vriendinnen me voor gek zouden verklaren dat ik hem niet de deur uit heb geschopt. Maar geloof me, bij ontrouw uit elkaar gaan is gemakkelijker dan blijven en vechten voor je relatie. Zowel voor de dader, die zich keer op keer moet bewijzen, als voor het slachtoffer dat dagelijks de pijn onder ogen moet komen.
Xander bezoekt trouw zijn psycholoog, is gemotiveerd in de relatietherapie en bereid tot alles, dolblij dat ik dit proces met hem wil aangaan. De rollen zijn omgedraaid, hij wil nu steeds praten over zijn gevoelens, betuigt elke dag zijn enorme spijt en uit zijn liefde voor mij. Of we er helemaal uit komen, weet ik niet. Ik geef geen garanties. Maar ik hoop van harte dat we deze nachtmerrie op een dag achter ons kunnen laten.”