Interview met Katja Schuurman

Ze is een heel klein beetje ronder. Ze heeft nog steeds dezelfde reusachtige handtas waarin ze regelmatig met haar hele bovenlichaam verdwijnt: graaiend en zoekend naar verborgen spullen. Ze heeft nog steeds die schaterlach en wilde bevlogenheid. Er is identieke chaos.

Return to Sender

Katja doet graag mee aan het interview, maar wil dat de rode draad van het verhaal Return to Sender is. Return to Sender is de stichting die Katja in 2006 oprichtte en die zoekt naar producten gemaakt in de armste landen van de wereld. De spullen worden hier bij de Hema verkocht, de winst vloeit terug naar projecten in de landen van herkomst.

Het is een mooi initiatief en het loopt als een trein. De spullen van Return to Sender zijn leuk én te koop bij de leukste winkel van Nederland.

Natuurlijk wil ik weten wat er de afgelopen anderhalf jaar is bereikt. Maar ik wil geen klem op mijn mond. Je hebt ook een kind gekregen, is dat nu een no go area?

“Helemaal niet, ik wil je graag vertellen hoe ontzettend blij ik ben met Sammie, maar ik heb er niet zo’n behoefte aan heel erg veel over mezelf te praten. Ik heb dat in het verleden wel gedaan. Zat ik eindeloos te kletsen en vergat ik dat ik mijn verhaal niet aan jóu zat te vertellen, maar in feite aan de hele wereld. Ik heb er jaren over gedaan voor ik dat doorhad.”

Return to Sender: wat is er de afgelopen anderhalf jaar allemaal gebeurd?

“Eens even kijken. Eerst hadden we twee collecties per jaar, nu zijn we het hele jaar door verkrijgbaar bij de Hema. We verkochten in de afgelopen jaren goed, maar er kon van alles beter. Zo waren we te snel uitverkocht en niet zo goed zichtbaar. Dat is nu allemaal beter geregeld.”

Denk je dat maatschappelijk ondernemen, wat Return to Sender is, straks heel gewoon wordt? Dat we er over pakweg tien jaar van uit kunnen gaan dat álle spullen die we kopen groen en duurzaam en verantwoord zijn geproduceerd?

“Ik denk dat we die kant opgaan, maar tien jaar is misschien wat kort dag. Iedereen die goed wil scoren, of je nou een restaurant hebt of een of kledingmerk, zorgt dat hij groen en duurzaam produceert. Dat is de trend en dat is goed. Ik roep al een poos: de consument heeft de macht. We hoeven geen verandering te verwachten van de politiek en het bedrijfsleven reageert op de markt. Als we met z’n allen iets willen, en iets anders weigeren, dan krijgen we het. Je ziet de biologische producten toch ook oprukken in de supermarkten?”

Dat is waar, maar het schap biologisch vlees is vaak maar heel klein.

“Ook dat zal veranderen. Als je als super-markt niet bijblijft, lopen de klanten weg. En er moet natuurlijk ook nog wat gebeuren aan het gigantische prijsverschil tussen biologisch en niet-biologisch vlees. Ik kan die dure kipkluifjes betalen en dat doe ik met liefde, maar dat geldt niet voor iedereen.”

Was jij niet vegetariër?

“Toen ik zwanger werd, ben ik weer begonnen met vlees eten. Ja, het is heel erg, heel erg en nu ben ik ook weer gestopt, maar ik had er zo’n verlangen naar en ik vond het zó lekker.”

En nu? Wel nog vis?

“Ja, wel nog vis, wat ook erg is. Ik eet geen vlees vanwege het dierenleed. Maar voor die vis is het ook allemaal echt niet leuk. Het slaat nergens op dat ik nog vis eet. Het is zelfs hypocriet, maar misschien heeft ieder mens wel recht op zijn eigen kleine stukje hypocrisie.”

Wat zijn je favoriete spullen van Return to Sender?

“Ik ben de grootste afnemer, al mijn cadeautjes haal ik er vandaan. Te gek vind ik de kersthangers, daar heb ik mijn kerstboom vorig jaar mee volgehangen. Ook favoriet: de tashangers, de tafellakens uit India en de manden uit Bangladesh waar de poezen in slapen. En natuurlijk de gebreide babydekentjes uit Ecuador. Daar ligt Sammie ook onder.”

En dan nu je kind

“Wat moet ik vertellen? Ze is fantastisch, acht maanden. Ze is heel groot, echt niet normaal. Ik had het niet zo door, maar laatst waren we op vakantie en lag ze op mij. Ik in mijn bikini. Ik zag die foto’s… ze is heel wit en heel groot. Ik heb een heel grote, witte baby en ze is zo lief en een ontzettend lachebekje. Het is een heel innemend en nieuwsgierig meisje. Ze slaapt fijn. Om negen uur valt ze in slaap en de volgende ochtend wordt ze om negen uur weer wakker.”

Tekst: Marleen Janssen. Fotografie: Corbino.

Lees het hele interview met Katja Schuurman in Libelle 51 op bladzijde 22.