Liefdesleven

[swopquote]Omdat ik hem niet kwijt wil, probeer ik het maar niet over baby's te hebben[/swopquote]

Hanneke (29): “Vorige zomer zat ik thuis met een burn-out. Niet bepaald een logisch moment om mijn hart open te stellen. Pieter en ik ontdekten elkaar via vrienden op Twitter. Toen we elkaar voor het eerst in het echt zagen, voelde dat meteen vertrouwd. Geen vuurwerk, maar wel alsof het altijd zo geweest was. Hij trok dan ook vrijwel meteen bij me in. Op wat losse flodders na had ik nog nooit een serieuze relatie gehad, dus dat was nogal wat. Pieter is een paar jaar ouder dan ik en heel rustig en slim. Bij hem voelde ik me veilig. En geliefd. En verliefd.

Natuurlijk heb ik hem meteen verteld dat ik in een moeilijke periode zat, maar omdat hij vaak op reis was voor zijn werk en daardoor alleen de weekenden bij mij doorbracht, merkte hij daar niet veel van. Van zijn aanwezigheid kreeg ik energie, maar zodra hij was vertrokken, voelde ik me weer lusteloos. Na de zomer ging ik een maand op reis met vrienden. Toen ik terugkwam, was mijn burn-out nog steeds niet over. Heel irritant, want ik had zelf bepaald dat ik na mijn reis beter zou zijn. Ik was boos op mezelf en ik was erg lastig voor Pieter. Ik zeurde en jankte veel, om niks. Maar hij rende niet weg.

In die periode werd ook nog eens een hormonale afwijking bij me ontdekt. Daardoor bleek ik een verminderde kans op een zwangerschap te hebben. Dat voelde als een mokerslag, want ik wil al mijn hele leven graag moeder worden. Om alle chemische rommel uit mijn lichaam te krijgen, ben ik met de pil gestopt. Mijn kinderwens is alleen maar heftiger geworden, terwijl Pieter juist wil wachten. Hij vindt het belangrijk dat het eerst een jaar goed met me gaat. Daar hebben we emotionele discussies over. Omdat ik hem echt niet kwijt wil, probeer ik het er niet al te veel over te hebben. Pieter is ervan overtuigd dat het goed komt, maar hij is er ook niet de hele tijd mee bezig. Bij mij is die kinderwens nooit weg, zeker niet omdat ik van het ene kraambezoek naar de volgende babyshower ga. Zo confronterend.

Het is dubbel, ik moet oppassen dat ik Pieter niets kwalijk ga nemen, maar ondanks alle discussies ben ik zó gelukkig met hem. Hij is het voor mij, daar twijfel ik niet aan. Toch hoop ik dat hij snel toe is aan het vaderschap.”

Bekijk ook het liefdesleven van Willeke: ''Ik wist niet wat me overkwam, ik dacht de héle dag aan hem"

Wil je ook (anoniem) over uw liefdesleven vertellen? Mail dan naar redactie@libelle.nl