Lisa’s moeder (57) heeft uitgezaaide eierstokkanker: “Het is een sluipmoordenaar”

“Mijn moeder ging naar de huisarts met wat hormonale klachten die normaal zijn bij vrouwen in de overgang: opvliegers, buikpijn en darmklachten. De dokter zag iets zitten wat een poliepje kon zijn en stuurde haar door naar het ziekenhuis. Daar kreeg ze een reguliere check bij de gynaecoloog. Het bleek geen poliep, maar een cyste van acht centimeter op haar eierstok. Deze zag er onrustig uit en meer onderzoek was nodig.

Foute boel

Samen met mijn vader en moeder wachtte ik in het ziekenhuis op de uitslag. We zaten al best lang in de wachtkamer en onze handen begonnen steeds meer te zweten, dit duurde té lang. We zagen wat artsen lopen en voelden wel dat er iets gaande was. Ik besloot de kamer in te gaan en zag vier artsen staan. Toen wist ik: dit is foute boel. Vervolgens werden m’n ouders geroepen en werd er gezegd ‘ga maar even rustig zitten’. Het was alsof de grond onder onze voeten vandaan zakte, zo’n onverwachte boodschap komt keihard aan. Aan eierstokkanker hadden we nooit gedacht.

Knuffelen te gevaarlijk

Het verdrietige aan eierstokkanker is dat het vaak pas in een heel ver stadium wordt ontdekt. Bij de ziekte horen vage klachten die iedere vrouw wel eens heeft. Mijn moeder ging zonder zorgen naar de huisarts en bleek een vergevorderd stadium van eierstokkanker te hebben. In november kreeg ze de diagnose en ze werd meteen geopereerd.

De loeizware chemobehandeling begon in december. Ze is ontzettend beroerd geweest, werd zwak, verloor haar haar, moest veel overgeven en was heel vermoeid. De chemo’s duurden tot april, door corona konden we haar niet steunen zoals we zouden willen. Knuffelen was te gevaarlijk en ik wilde haar zo graag gewoon even beetpakken.

Een nieuwe tumor

Na al die ellende knapte ze op en leek ze schoon. Het is ongelooflijk wat voor powervrouw ze is. Mama was supersterk, zowel fysiek als mentaal. Ik heb heel veel respect voor de manier waarop zij zich er doorheen geknald heeft. Tot afgelopen september de tweede diagnose kwam.

Zomaar ineens kreeg ze een extreem opgeblazen buik. Er zat een nieuwe tumor op haar dikke darm met uitzaaiingen in het buikvlies, lever en de lymfe. Ze moest direct weer geopereerd worden; dat redde op het nippertje haar leven. Er is een stoma geplaatst, de tumor kon niet worden weggehaald. Dat was te gevaarlijk.

Laatste hoop

Op dit moment is de prognose dat mama nog maximaal een jaar in leven is. Er zijn in Nederland geen behandelingen meer die effectief kunnen zijn. Wij als familie kunnen dit niet accepteren en onze laatste hoop is een behandeling in het buitenland. Ons doel is om haar zo snel mogelijk te laten behandelen in een kliniek in Zwitserland. Daar zijn verschillende therapieën die worden toegespitst op het individu. We hebben hoop dat dit haar leven kan verlengen. Er is alleen veel geld voor nodig en daarom zijn we een crowdfunding gestart.

Gebrek aan informatie

Die crowdfunding is er niet alleen om geld op te halen voor een behandeling voor mijn moeder. We willen ook aandacht vragen voor eierstokkanker. Het is echt een sluipmoordenaar. Terwijl we dachten dat ze schoon was, bleef de kanker woekeren en groeien in haar buik. Ook lopen we al twee jaar tegen een muur van gebrek aan informatie aan.

Veel vrouwen weten bijvoorbeeld niet dat eierstokkanker vaker voorkomt dan baarmoederhalskanker. Het is een niet te bevatten vorm van kanker, eentje die razendsnel om zich heen grijpt in de hele buik en moeilijk te onderzoeken is. Dus, als je vage klachten hebt en die houden aan, laat het checken. Liever een paar keer te veel dan te weinig.”

Meer informatie over de crowdfunding vind je hier: gofundme.org

Meer informatie over eierstokkanker vind je hier: kwf.nl