PREMIUMzij leven zero waste
Marieke: “Ik kom eigenlijk nooit meer in de supermarkt”
Marieke Ettema (53) is begeleider van mensen met een verstandelijke beperking. Ze is getrouwd en heeft twee zoons (20 en 18).
“Na twee weken zat de kliko waarin we plastic verzamelden propvol en dan moesten we nog een hele week voordat-ie werd opgehaald. Eigenlijk vond ik dat niet kunnen voor een gezin met vier personen. Ik maakte me zorgen over al dat plastic. De oceanen zitten er vol mee en het wordt tegenwoordig zelfs in moedermelk aangetroffen. Dat kan toch niet goed zijn? Plastic heeft onze wereld in korte tijd vervuild, want vóór de Tweede Wereldoorlog waren er nog geen plastic verpakkingen. Vier jaar geleden wilde ik eens proberen of wij een bijdrage konden leveren aan minder afval. Ik had ergens gelezen dat je ook je eigen verpakkingen kunt meenemen als je boodschappen doet. Dus ging ik voortaan met voorraadpotten, koekblikken en nylon zakjes naar de markt. Een beetje nerveus, want wat zouden de marktlui zeggen als ik mijn eigen bakje op de toonbank zette? Maar niemand reageerde verbaasd. Soms kreeg ik zelfs korting, omdat zij door mij ook bespaarden op verpakkingen. Daarna ben ik gaan uitzoeken wat nog meer mogelijk was. Er bleken winkels te zijn waar je zelf glazen potten kunt vullen met rijst, havermout of linzen. Er bestaat zelfs een online supermarkt die producten in glazen statiegeldpotten aflevert. Toen werd leven zonder afval helemaal makkelijk. Mijn zoons willen in het weekend graag chips. In de supermarkt kun je die alleen in zakken krijgen die niet te recyclen zijn, maar nu kon ik ze in een glazen weckpot kopen. Net zoals mayonaise, ketchup en hagelslag.
Inmiddels heb ik veel meer milieuvriendelijke producten in huis. We wassen ons haar met een blokje haarzeep. Het papiertje dat eromheen zit, kan bij het oud papier. De was doe ik met wasstrips. Als het doosje leeg is, kan ook dat bij het oud papier. Bodybutter maak ik zelf met kokosolie, sheaboter en een scheutje olijfolie. Het kost bijna niets en als je het in een weckpot bewaart, is het ruim drie maanden houdbaar.
In de supermarkt kom ik eigenlijk nooit meer. Zo veel spullen en zo veel plastic, het staat me enorm tegen. Op een gegeven moment ben ik wel gaan kijken of ik met duurzaam boodschappen doen niet veel meer geld uitgaf. Dat bleek niet zo te zijn, omdat ik nu andere dingen koop. Ik koop nooit meer voorgesneden groente of kant-en-klaarproducten. Ook bij voorverpakte koekjes betaal je vooral voor de verpakking. De supermarkt is ook lang niet zo gezellig als de markt of de kruideniertjes waar ik kom. Elke week ga ik naar de markt, en met iedereen maak ik een praatje. Laatst was ik ziek, en toen vroegen ze aan mijn man waar ik was. De groenteboer gaf zelfs wat extra mandarijnen voor mij mee, om aan te sterken.”
Zelf deo maken
“Deodorant maak ik zelf. Voor een paar euro koop ik een blokje aluin, dat je bij de drogist bij de scheerspullen vindt. Het werkt adstringerend, waardoor het bloeden stopt als je een scheerwondje hebt. Door het zout zweet je ook niet meer. De aluin verpulver ik en het poeder voeg ik toe aan een spuitbusje met water. Daar doe ik minstens een jaar mee.”
Styling: Ronald Huisinga. | Haar en make-up: Astrid Timmer. | Kleding Marieke: C&A (shirt), No.1 by Ox (overhemdjurk), Groots (jeans), Nolten (sneakers).