Martine (70): “Ik voelde me stukken voldaner dan na een gewone kerst”

Martine: “Het inloophuis in de buurt organiseerde een kerstdiner voor honderd daklozen. De vraag in de buurt was of bewoners een smakelijke bijdrage konden leveren. Natuurlijk wilde ik dat. Ik maakte een gehaktbrood en bracht dat in de middag naar het inloophuis.

Invallen

Daar bleek dat een van de vijf vrijwilligers die het diner zouden begeleiden ziek was geworden. Zonder erbij na te denken, bood ik aan om in te vallen. Afspraken had ik toch niet die kerst, mijn dochter was op vakantie en mijn man is jaren geleden overleden. Ik ging even naar huis om me om te kleden en gezellige kerstservetten te halen, en haastte me terug. Samen met een andere vrijwilligster dekte ik de tafel, wees ik gasten hun plek en zette schalen met eten neer.

Voldaan

Een beetje spannend vond ik het wel, stel dat mensen ruzie zouden krijgen? Maar er heerste een open, vrolijke sfeer en het diner verliep minder chaotisch dan ik had verwacht. Wat een vooroordelen, wees ik mezelf terecht. Ik heb die avond sympathieke mensen gesproken en mooie, soms schrijnende verhalen gehoord. Een paar keer zat ik met tranen in mijn ogen te luisteren. Ik voelde me stukken voldaner dan na een gewone kerst.”