Peter: “In periodes mag ik van mijn vrouw geen koek, snoep of chips kopen”

Het Britse Voedingscentrum wil dat er op de werkvloer niet meer wordt getrakteerd op taart. Daar wil Peter Heerschop het volgende over kwijt...

Laat ik vooropstellen: ik ben erg voor gezond leven, voor gezond eten. Ik denk ook dat veel mensen te weinig bewegen en te veel of te ongezond eten. Ook ik wil dat de zorg zoveel mogelijk wordt ontlast. Dat jullie dat weten.

Dan kan ik nu beginnen met wat ik wil zeggen. Er gaan stemmen op dat er – als er op het werk iets te vieren valt - niet meer mag worden getrakteerd op taart. Dat is net zo slecht als meeroken, stelt Susan Jebb van het Britse Voedingscentrum. “Werkgevers moeten de verantwoordelijkheid pakken om iets te doen aan de gezondheid van werknemers. We denken allemaal graag dat we best wel slimme mensen zijn die de hele tijd weloverwogen keuzes maken, maar we onderschatten de invloed van onze omgeving. Als het er staat, dan pakken we het”, zegt zij.

Zoals mijn vrouw - ze is docent - altijd zegt: “Als niemand taart zou meenemen naar school, dan zou ik overdag geen taart eten, maar omdat mensen wel taart meenemen, eet ik het op.” Ik zeg dan altijd dat het niet hoeft, het mág. En het is toch leuk?

Op de basisschool mogen kinderen ook niet meer te zoet of te zout trakteren op hun verjaardag. Daar moet je ook komen met een halve radijs met een gezichtje van zeer magere ketchup, of een spies van bloemkoolroosjes, wortel en nog iets wat ze thuis ook niet willen eten. In elk geval iets dat totaal niet lijkt op zelfgebakken cupcakes met slagroom en vrolijk gekleurde spikkels of een roze koek met een smiley van dropveters.

Ja, maar dat zijn kinderen. Die moeten we gezond leren eten. Van een volwassene mag je toch verwachten dat-ie enige zelfbeheersing kan opbrengen ten einde zijn leven met vijf jaar te verlengen. Nou, dat kunnen ze (we) dus niet.

Ik mag van mijn vrouw in periodes thuis ook helemaal geen koek, snoep, chocola of chips in huis halen. Want als het er ligt... Dan zit ik dus noodgedwongen ’s avonds met een bakje snoeptomaatjes bij de kruidenthee naar een waargebeurd relatiedrama te kijken. Maar het wordt nog erger. De politieke partij Denk (onder andere) wil dat alcohol wordt verbannen uit de sportkantines. Geen bier meer in de voetbalkantines. Nogmaals, ik ben heel erg voor gezond maar kom op! Een voetbalkantine...

Wij hadden vroeger in onze kantine tante Hannie en ome Cor. Nou, bij Tante Hannie hoefde je echt niet aan te komen voor een waldkornbol met tomaat, pesto en buffelmozzarella. Die moest je maar halen bij die viezeriken van de hockey die na een training of een wedstrijd nooit gingen douchen. Er werd ome Cor ooit verteld dat ze in de kantine minder vette happen en alcoholvrije dranken moesten gaan verkopen. Nou, zei ome Cor, als je in een voetbalkantine de meters bier en de kroketten zou weghalen, dan kon je net zo goed ook twee korven op het hoofdveld zetten. Of een barak voor de Streng Gelovige Scoutingclub. Een voetbalkantine die niet naar bier en frituur ruikt, wordt door iedere voetbalkenner gewantrouwd.

En ja, ik zei dan ook wel eens tegen ome Cor. “We willen toch dat onze leden niet te dik worden, dat ze gezond zijn?” En dan antwoordde hij: “Je hoeft niet alles te eten en te drinken. Eet de helft en beweeg het dubbele, maar durf ook te genieten.”

En dan riep Tante Hannie vanuit de keuken: “Mensen die goed kunnen genieten en daarom vaak vrolijker zijn, die leven gemiddeld acht jaar langer. Dat blijkt ook uit onderzoek. Geniet van dat je het kan pakken. Geniet er ook van dat je het kunt laten staan.”

“En”, besloot ome Cor dan, “het begon ooit al dat we niet meer op de fiets naar de uitwedstrijd mochten, toen dat we opeens in onze onderbroek moesten gaan douchen...”

Maar goed, dat is een heel ander verhaal . Wat ik wilde zeggen: ik vind het wel gezellig als iemand op het werk een taart trakteert. Een klein puntje om te vieren. Dan nemen we de rest van de dag de trap.