PREMIUMvrouwen
Sally (52) bracht de kat van de buren stiekem naar het asiel: “Toen ik terugreed, dacht ik: wat heb ik gedáán”
Iedereen heeft een verhaal. Groots en meeslepend of juist klein en ontroerend. Deze week vertelt Sally (52) over de sproeiende kat van de buurvrouw.
Sally (52): “Ik schaam me diep en durf de buurvrouw nauwelijks in de ogen te kijken als ik haar tegenkom. Tegelijkertijd voel ik een enorme opluchting. Vorig jaar had ze een kitten genomen, vond ze leuk voor de kinderen. Maar het diertje werd groter, ging naar buiten en begon tegen mijn voordeur te sproeien, een vreselijk doordringende lucht. Na de eerste keer heb ik direct bij de buurvrouw aangebeld om te vragen of ze haar kater wilde laten helpen. Gecastreerde katten sproeien immers niet of nauwelijks. ‘Ga ik zeker doen’, verzekerde ze me.
Dat dit een loze belofte was, ontdekte ik toen ik op een zomerse dag in de tuin zat. Ik was even in slaap gedommeld en toen ik opstond om naar binnen te gaan, kwam de kat van de buurvrouw net de trap af rennen. De lucht die ik rook toen ik naar boven liep, was zó penetrant: de kat had op mijn vloerbedekking gesproeid! Uren heb ik staan boenen, maar ik kreeg de lucht er niet uit. Woest was ik! ‘Volgende week breng ik hem naar de dierenarts’, zei de buurvrouw, toen ik ziedend aanbelde. Er kon geen verontschuldiging vanaf.
Nog één week, hield ik mezelf voor. Ik kocht speciale spray die sproeiende katten zou afschrikken. Die werkte niet, het sproeien ging onverminderd door. Mijn buurvrouw haalde haar schouders op. ‘Het komt financieel even niet zo goed uit om hem te laten helpen’, verklaarde ze. In een opwelling kocht ik een kattenmand bij de kringloop.
Toen de kat weer eens in mijn tuin liep, pakte ik hem op, stopte hem erin en reed naar het asiel in een andere stad. Onderweg vroeg ik me af of hij gechipt was. Dat bleek niet het geval. Het bevestigde mijn vermoeden dat er niet echt goed voor dit dier werd gezorgd. ‘Wat een mooierd en een lieverd’, zeiden ze bij het asiel. ‘Hij zal snel een nieuw baasje vinden.’ Wat heb ik gedáán, dacht ik toen ik terugreed. Maar waarom nemen mensen in vredesnaam een kat als ze hem niet eens naar de dierenarts brengen om te chippen en te castreren?”