Schamen we ons anno 2023 nog steeds voor onze seksfantasietjes?

Ik was zes jaar oud toen het boek My secret garden van Nancy Friday verscheen, waarin zij als eerste auteur (!) seksuele fantasieën van gewone, Amerikaanse vrouwen beschreef. Is er nu, vijftig jaar later, eigenlijk wel zo veel veranderd?

In 1973 werd bekend dat een rijke seksuele fantasie niet alleen aan mannen was voorbehouden (je verwacht het niet, hè). Nancy Friday verzamelde brieven en bandopnames, interviewde vrouwen, en publiceerde - onder luid protest - het boek My secret garden. Ik kan helaas niet terugvinden in welk jaar de Nederlandse vertaling Diepe gronden verscheen, maar ik vermoed dat mijn moeder en alle ‘tantes’ en buurvrouwen het destijds op hun nachtkastje hadden liggen.

De wereld leek in de jaren zeventig minder preuts dan in 2023, als je foto’s uit die tijd bekijkt - denk maar aan die PSP-verkiezingsposter uit 1971, met een blote Saskia Holleman in een weiland. Topless zonnen werd vrij normaal gevonden, maar praten over seksuele fantasieën nog niet. Veel vrouwen geneerden zich enorm voor hun bijdrage aan My secret garden en dachten dat ze de enige waren met een bepaalde fantasie.

Is er in de afgelopen vijftig jaar eigenlijk wel iets veranderd? Vrouwen worden nog steeds geacht maagdelijk, lief en meegaand te zijn, omdat het alternatief ‘slet’ of ‘bitch’ is, in plaats van stoer, sexy en sterk. Kijk maar naar de commentaren die jonge feministes nu voor hun kiezen krijgen en de manier waarop er in sommige studentencorpsen nog stééds over vrouwen wordt gesproken. Vrouwen kregen vijftig jaar geleden tijdens de seks zelden een orgasme, zo noteerde Friday. Ook die orgasmekloof bestaat nog steeds - 92% van de mannen komt klaar tijdens penis-in-vaginaseks, tegenover 36% van de vrouwen.

Nu is Gillian Anderson - die actrice uit The X-files - bezig met een nieuw onderzoek naar seksuele fantasieën van vrouwen. Ik hoop uiteraard dat ze het boek The seX-files gaat noemen, maar de geruchten gaan dat het Dear Gillian zal gaan heten. In een oproep schrijft ze: “Ik wil dat vrouwen van over de hele wereld - en iedereen die zich identificeert als vrouw: queer, heteroseksueel, biseksueel, non-binair, transgender, polyamoreus - jong en oud, ongeacht religie en burgerlijke staat, me schrijft en vertelt waaraan ze denkt als het over seks gaat. Of je nu masturbeert of met één of met meerdere partners vrijt. Vertel het me. Fantasieën, frustraties, ontdekkingen, verboden vruchten, klanken, fetisjen, schuldgevoelens, onverzadigbaarheid. Zijn vrouwen nog altijd de stille sekse? Dat is een van de dingen die we gaan uitvinden. Ik hoop dat jullie stemmen vanuit diverse nationaliteiten en achtergronden licht laten schijnen op hoe ver we zijn gekomen sinds 1973.”

Tot middernacht op 28 februari 2023 kun je geheel anoniem je diepste seksuele fantasieën met Gillian delen. Ze kan helaas niet garanderen dat jouw favoriete fantasie (of de mijne) het boek haalt, maar ik hou in ieder geval een vinger aan de eh... pols.