Sint-bloopers van lezeressen: “Die surprise was het begin van onze echtscheiding”

Lezeressen over hun hilarische Sint-bloopers

Bedrijfs-ongevalletje

Linda (54): “Sinterklaas op het werk, voor kinderen van de medewerkers. Het was zo warm binnen dat de regenboogpieten kleurrijk transpireerden. We hebben maar geroepen dat het camouflagepieten waren. De kinderen hadden gelukkig niets door, maar de hilariteit onder collega’s was groot: we werken voor een bedrijf dat coatings levert die zorgen dat kleuren niet doorlopen.”

Cheers!

Stefanie (43): “De gehuurde Sint was top! Beetje jammer dat hij met zijn staf een lamp raakte. Lamp kapot, kortsluiting, we zaten met z’n allen in het pikkedonker. De kinderen vonden het eng, maar de Sint bleef briljant in zijn rol terwijl ik met een zaklantaarn in de meterkast redderde. Toen er weer licht was, bleek hij wel de fles port op het tafeltje naast hem te hebben leeggedronken. Gelukkig was Piet de Bob!”

Strooien, niet gooien!

Margreet (72): “De buurman smeet zo krachtig strooigoed dat een raampje in het antieke theekastje van mijn oma sneuvelde. De kleinkinderen begrepen niet waarom ik zo moest huilen. Het kastje had twee wereldoorlogen overleefd en dan dit!”

Onvergetelijke aftocht

Jacqueline (51): “Mijn man speelde Sinterklaas bij mij op kantoor. Een paar kinderen van de manege waren de Pietjes en hadden paard Bliksem meegenomen die buiten op het gazon stond te grazen. Simon was een prima Sint en overmoedig geworden door zijn succes besloot hij zijn exit te maken op Bliksem. Via een muurtje klom hij op het paard om er aan de andere kant meteen af te vallen, en Bliksem ging ervandoor. We hadden veel bekijks op de Spoedeisende Hulp met een strompelende Sint met een bebloede baard.”

Plagerij

Ruth (55): “Ik heb ooit een collega een lunchtrommel gegeven met een gedicht erbij: ‘Als je voortaan zelf zorgt voor wat te bikken, hoef je geen eten meer uit de koelkast te pikken.’ Surprises mogen plaagstootjes zijn, toch? Ze pikte best vaak andermans yoghurt. Maar ze schaamde zich zo dat ze begon te huilen. Dat was ook weer niet de bedoeling.”

Idylle

Gina (42): “Intocht van Sint in het dorp. Ik wilde er een vrolijk moment van maken, een leuke herinnering voor later. De realiteit was dat ik links mijn stresskipje troostte die het allemaal wat te veel werd, terwijl ik met rechts mijn stuiterbal bij het paard van Sinterklaas probeerde weg te houden. In het midden de hond die net het strooigoed dat hij had opgeschranst weer uitkotste. En als grande finale een enorme poep van het paard, pal voor onze neus.”

Party-pooper

Jeanine (48): “Omdat de kinderen al wat groter zijn en surprises maken suf vinden, vieren we het de laatste jaren met het bekende dobbelspel waarbij je opdrachten moet doen en pakjes moet afgeven aan een ander. Dat hield de stemming er leuk in, tot mijn zwager vorig jaar opeens een hele preek afstak over ‘troep die we niet nodig hebben’. De verhoudingen zijn sindsdien wat bekoeld.”

Dubbelop

Renske (36): “Als je dochter van Sint twee identieke keukentjes krijgt, weet je dat je de cadeautjes echt even had moeten afstemmen met de opa’s en oma’s. Ze pakte het overigens goed op: ‘Nu kan ik restaurantje spelen!’”

Kleumklaas

Jorine (44): “Sint verscheen op het platte dak voor een schoolplein vol opgewonden kinderen. Helaas was de deur naar de trap naar beneden in het slot gewaaid en stond degene die de sleutel had, vast in het verkeer. Sint stond dapper te wuiven en zijn mijter vast te houden, met twee kleumende Pietjes naast zich. Uiteindelijk heeft de brandweer Sint en zijn assistenten met een hoogwerker veilig op de grond gezet.”

Dank u, Sinterklaasje

Laura (49): “Ergste surprise ooit: een kartonnen weegschaal met daarin een bon voor een proefles van de sportschool. En een gedicht waarin Sint me wees op mijn liefde voor gevulde speculaas en vermanend ‘elk pondje gaat door het mondje’ zei. Het was van mijn man. Die me dus te dik vond. Het werd nog dezelfde avond een ruzie, het begin van onze echtscheiding.”

Een hint van Sint

Kim (29): “De surprise voor mijn verstrooide moeder was een blauw met roze doosje. Daar zat weer een doosje in met ooievaars erop. ‘O, kaartjes voor Avifauna!’ riep ze verrukt uit. Eh… nee. Het was een foto van de echo die ze gedachteloos terzijde legde. Hoe kun je zo veel hints missen? Pas toen ze uit het laatste doosje een paar babysokjes haalde, viel het kwartje. Al kan dat ook zijn gekomen doordat mijn zus ‘Mam, je wordt oma!’ loeide.”

Sint & Wiet

Ellen (38): “Sintfeestje met veel vrij jonge collega’s, compleet met gedichten. ‘En wat adviseren Sint en Piet? Lekker blijven blowen als de baas het niet ziet.’ Laat de baas nu net ongezien zijn binnengekomen om het even mee te vieren. Dat gedicht heeft nog een paar pittige functioneringsgesprekken opgeleverd.”

Doorgevertje

Aafke (64): “Als je de gewoonte hebt om gekregen cadeaus die je niet mooi vindt aan een ander te geven, moet je wel je administratie bijhouden. Ik gaf mijn schoonzus voor Sinterklaas de foeilelijke vaas terug die ze mij een paar jaar geleden had gegeven. Het lukte me niet om me eruit te kletsen – uiteindelijk is gewoon eerlijk zijn het beste. En daarna snel aan de boerenjongens om de scherpe kantjes er een beetje af te halen.”

Zak weg

Anita (49): “In de krap twee minuten dat de zak met cadeautjes onbewaakt voor de deur stond, is-ie gejat. In een rustige nieuwbouwwijk waar nooit iets gebeurt. Binnen zaten twee gezinnen met zes kinderen klaar. We moesten troosten én waren woedend. De mannen zijn de buurt nog door gefietst in de hoop dat de zak ergens was gedumpt, tevergeefs. Voor kerst hebben we onszelf maar een bewakingscamera gegeven.”

Oververhit

Rosanne (41): “Een paar wijntjes wegtikken om een lekker losse Piet te kunnen neerzetten was niet zo’n goed idee. Het pak was warm, de schmink maakte me nog heter en ik ben ten overstaande van een hele voetbalvereniging vloekend tegen de vlakte gegaan. Ik vrees dat die middag aardig wat kinderen van hun geloof zijn gevallen.”

Eerlijk gekocht

Hanane (39): “Kind houdt niet van knutselen, maar moet een surprise maken voor een klasgenoot. Alsof dat niet erg genoeg is, zal die ook nog worden tentoongesteld in de klas, vol Insta-waardige fröbels. Mijn man en ik werken allebei fulltime en hebben echt geen tijd om Minecraft in karton te gaan knutselen. Kind krijgt dus weer een gekochte surprise mee. Wel even het prijskaartje wegpulken, weet ik inmiddels uit ervaring.”