Sylvia’s zoontje wil alles weten over zaad- en eicellen

7.28

Mijn jongste zoontje komt bij ons in bed liggen, zoals elke ochtend. Meestal praat hij met zijn vader over voetbal, maar vandaag heeft hij een andere kwestie te behandelen: "Die zaadcellen waarmee ik later kinderen moet maken, heb ik die allemaal al bij me?" Vooral dat ‘moet’ is mooi... "Je moet niks", zeg ik. "Die zaadcellen, nee, die heb je niet bij je. Maar als je wat groter bent, maak je elke dag nieuwe. Vrouwen hebben wél hun eicellen hun hele leven bij zich. Als baby al." Hij zegt niets, maar ik krijg sterk de indruk dat hij het niet eerlijk vindt.

7.54

Mijn zoontje eet cornflakes. "Als jij niet met papa was getrouwd, dan had je mij niet gekregen hè?", zegt hij. Klopt. "Maar dan had papa mij met een ándere vrouw gekregen hè?" "Nee. Dat was niet jíj geweest, maar een ánder kind", zeg ik. "Maar het baby'tje zit toch in de zaadcel, en het ei is toch alleen maar als voedsel?" Nou ja, tot in de achttiende eeuw geloofden wetenschappers dat. Het was alleen een beetje lastig te verklaren waarom sommige kinderen zo op hun moeder leken... "Het is half moeder, half vader", leg ik uit. Aan de chromosomen begin ik maar niet, al was het alleen al omdat ik zélf grotendeels ben vergeten hoe het zit.

8.16

"Dus als papa en jij elkaar nooit ontmoet hadden, was ik er nooit geweest?", vraagt mijn zoontje. Hij kijkt nu erg benauwd. "Sterker nog," zeg ik wreed, "als we elkaar niet aardig hadden gevonden, was je er nooit geweest. Of als we twee kinderen wel genoeg hadden gevonden. Ik zal je eens wat zeggen: als opa W. indertijd in een andere stad had gewoond dan oma B. dan hadden ze elkaar nooit ontmoet. En dan was ik er niet geweest, en mijn broer en mijn zus ook niet. En dan was jij er niet geweest. En je neefjes en nichtjes ook niet, en jouw toekomstige kinderen niet..." Van verbijstering vergeet hij te kauwen.

8.24

"Dus... ik had er net zo goed níet geweest kunnen zijn?" Hij schreeuwt het bijna. "Ja, jongen, je hebt mazzel gehad", lach ik. Ontdaan vertrekt hij naar school.

15.17

Daar is hij weer. "Hoe was het op school?", vraag ik. Maar ik krijg geen antwoord. Hij piekert over zijn existentie. Hij eet er koekjes bij, dat wel.

15.31

"Weet je wat het is, mama", zegt hij. "Ik vond het altijd zo’n smerig idee dat jullie weleens sex hadden gehad. Maar zonder sex had ik dus helemaal niet bestaan. En dat idee vind ik nog véél erger dan sex..."

15.31

"Neem nog maar een koekje, jongen."

Sylvia Witteman (49) is getrouwd, heeft een dochter (16), twee zoons (13 en 10), een achterlijke kat Lola (5), een jong katje Siepie en een (soms lastige) vader en moeder. Witteman werkt thuis, min of meer fulltime, zo goed en zo kwaad als het gaat. Lees ook haar andere columns.

Beeld: iStock