We verlangden naar meer spanning

Vanaf die avond waren Bart en ik onafscheidelijk. We woonden samen met mijn kinderen en precies op de dag dat we elkaar zeven jaar kenden, zijn we getrouwd. Ook al hadden we een goed sexleven, tóch verlangden we naar meer spanning.

Ik had al eens voorgesteld om een andere vrouw bij onze sex te betrekken. Dat leek hem wel wat, dus gingen we naar een parenclub. Aan de bar kwamen we in contact met andere stellen. We voelden ons tot een paar aangetrokken, raakten aan de praat en belandden vervolgens in bed voor een kwartetje. Dit soort ontmoetingen hadden we steeds vaker.

Ik had zelf het initiatief genomen om naar een club te gaan, maar als ik Bart met iemand anders bezig zag, brak elke keer mijn hart. Dat heb ik hem verteld, maar we werden op een gegeven moment zo in dat wereldje opgezogen dat vooral hij niet meer wist van ophouden. Omdat ik hem niet kwijt wilde, stemde ik ermee in, ook al deelde ik mijn man met anderen.

Ik moet toegeven, na een drukke werkweek was het heerlijk om me even uit te kunnen leven. Maar het swingen begon mettertijd alles te overheersen. Het leek of ik alleen nog maar goed was voor het huishouden, mijn baan en de feestjes. Doordeweeks raakte hij me niet eens aan.

Het weekend stond in het teken van sex met meerdere partners, maar de spanning tussen ons tweeën was verdwenen. Ik hield van hem dus ik heb het lang volgehouden, maar na acht jaar ellende en ruzies kon ik het niet meer. Ik hoopte dat hij zou inzien dat ons geluk meer waard was dan het swingen, maar dat gebeurde niet. Hij vond het belangrijker dan onze relatie. Ik heb de knoop doorgehakt en koos voor mezelf door bij hem weg te gaan.

Niet veel later zijn we gescheiden. Ik word bijna vijftig en ga mijn leven weer oppakken. Bart zegt dat hij het verschrikkelijk vindt dat ik weg ben, maar ik vraag me af of hij míj mist of het swingen.”

Lees ook de vorige Liefdesleven, waarin Isabel haar leven heel anders had uitgestippeld toen zij haar man ontmoette op haar 17de.