
Premium
Je kunt nu onbeperkt alle Libelle Premium-artikelen lezen zonder reclame. Binnen 24 uur ontvang je een bevestigingsmail.
Veel plezier!
Premium
Opgroeien met een zieke of gehandicapte broer of zus: het tekent je leven. ‘Brussen’, oftewel broers of zussen van zorgintensieve kinderen, worden vaak al op jonge leeftijd geconfronteerd met langdurige zorg, angst en onzekerheid. Niet altijd makkelijk, maar het brengt ook mooie dingen met zich mee.
“Glazen kinderen. Zo worden brussen ook wel eens genoemd. Niet omdat ze breekbaar of kwetsbaar zijn, maar omdat mensen door hen heen kijken en vooral vragen hoe het met hun zorgintensieve broer of zus gaat in plaats van met hen.” Aan het woord is Anjet van Dijken, journalist en brussenexpert. Zelf groeide ze op met haar drie jaar oudere broer Jalbert, die een visuele en verstandelijke handicap heeft. Makkelijk was het niet. Zeker niet toen haar ouders op jonge leeftijd stierven en Anjet op haar negentiende de zorg voor haar broer erfde. “Van de ene op de andere dag stond ik er alleen voor. Ook voor de zorg van mijn broer. Daarvoor was er nog nooit eerder iets over aan mij gevraagd en nu was ik opeens de ‘baas’ over zijn leven. Die verantwoordelijkheid en zorg vielen me zwaar. Ik was zijn zus, maar vooral ook bewindvoerder en mentor. Dit was het begin van mijn zoektocht naar de balans tussen ‘zorgen voor en zorgen dat’ en ‘zus en broer zijn.’”
Dit is een Premium-artikel. In Libelle Premium vind je onze beste artikelen en video’s. Probeer nu 2 weken gratis!
€2,99
per maand
of Inloggen