
Premium
Je kunt nu onbeperkt alle Libelle Premium-artikelen lezen zonder reclame. Binnen 24 uur ontvang je een bevestigingsmail.
Veel plezier!
Premium
Een nieuw huis betekent vaak een nieuwe start. Maar ook: je hele leven in dozen stoppen. Of erger: een deel ervan wegdoen. Journalist Marja Pruis over het rouwrandje van verhuizen.
“Dit is je kans”, zegt mijn zoon aan de telefoon. “Bevrijd jezelf.” Hij treft me op het moment dat ik de archiefdozen vanonder mijn bureau trek, om ze na jaren weer eens open te maken. Sommige dozen staan er al zo lang te verstoffen en verkleven dat ik een stukje van de vloerbedekking meeneem. Directe aanleiding van deze operatie: de op handen zijnde verhuizing. Na 20 jaar voelt ons huis als een uitgelubberde jas. Vertrouwd, warm, maar de vorm aangenomen van iets waarop niemand nog zit te wachten: een herberg voor 4 personen. De jongen zijn uitgevlogen, hun ouders kijken elkaar aan. Gaan we de boel opknappen en herinrichten, of gaan we elders verder? De hoofdstad lonkt, een bouwproject dient zich aan. We gaan het doen! Weg! Schoon schip! Dus tref ik mezelf hier aan, onder mijn bureau, sjorrend aan de dozen die ik er in de loop der jaren heb weggestouwd.
“Er is een reden dat ik dit heb bewaard”, probeer ik mijn zoon duidelijk te maken terwijl ik de krantenknipsels door mijn handen laat gaan.
Dit is een Premium-artikel. In Libelle Premium vind je onze beste artikelen en video’s. Probeer nu 2 weken gratis!
€2,99
per maand
of Inloggen