
Premium
Je kunt nu onbeperkt alle Libelle Premium-artikelen lezen zonder reclame. Binnen 24 uur ontvang je een bevestigingsmail.
Veel plezier!
Premium
Jacqueline Frederiks (61) adopteerde een tweeling uit Haïti om deze meisjes een mooi leven in Nederland te geven. Het liep anders: er is al zes jaar geen contact meer. “Dit was de enige optie, anders ging ik er zelf aan onderdoor.”
“Toen ik een jaar of veertig was, kregen mijn inmiddels ex-man en ik het plan om een kind te adopteren. Kinderen van onszelf hadden we niet, we wilden geen kind op deze toch al overvolle wereld zetten. Wel hadden we als pleegouders al kinderen in deeltijd opgevangen en daar hadden we goede ervaringen mee. Adoptie leek me een mooie manier om toch moeder te worden en tegelijkertijd een kind een beter leven te geven. Het werd een lang traject waarin we helemaal werden doorgelicht en verplicht allerlei cursussen moesten volgen. Daarin werden we ook gewaarschuwd voor de risico’s van adoptie, vaak krijgen de gezinnen te maken met problemen. Ik hoorde het aan, maar dacht: dat overkomt ons niet. Ik was een succesvolle zakenvrouw, gewend dat dingen lukten als ik maar hard genoeg mijn best deed. Vier jaar later kwam het telefoontje: ‘We hebben twee meisjes voor jullie, een tweeling!’ Ik was dolgelukkig. Niet een, maar twéé kinderen, en dan ook nog eens een tweeling.
Dit is een Premium-artikel. In Libelle Premium vind je onze beste artikelen en video’s. Probeer nu 2 weken gratis!
€2,99
per maand
of Inloggen