Ronald Giphart: “Een leven zonder vrienden kan ik me niet voorstellen”

Premium

Hij wilde een roman schrijven over vriendschap, omdat het zo vaak op de tweede plaats komt. Terwijl vriendenverdriet net zo pijnlijk kan zijn als ‘ludduvuddu’, vindt schrijver Ronald Giphart (53).

Hij komt rustig aanlopen in de koffiebar waar we hebben afgesproken, steekt zijn hand op en zegt alleen maar: ‘Hoi’. Ronald Giphart heeft alle tijd, lijkt het. Toch wachten thuis nog bijna drieduizend correcties op hem, die zijn redacteur opperde in het manuscript van zijn nieuwe roman (“Hoewel ik daar soms over van mening durf te verschillen”). Die moet hij stuk voor stuk handmatig aflopen, zo gaat dat.

“Ik ben er bijna doorheen, hoor. En ik vind dit ook wel een mooie fase, het hoort bij een boek schrijven.” Dan, nog steeds opvallend kalm: “Morgenochtend moet alles terug, dus het zal wel laat worden vanavond. Maar goed, zullen we lekker buiten gaan zitten?”