Anne-Wil doet boodschappen en schrikt hoe dat eraan toegaat
Premium
Anne-Wil heeft twee kinderen, vijf kleinkinderen, is getrouwd met Han en werkt in een exclusieve boetiek. Ze probeert er het beste van te maken in deze vreemde tijd.
Maandag
Ik ben een beetje humeurig omdat ik mijn tuinhandschoenen niet kan vinden. Er is zo veel te doen buiten, ik heb zin om aan de slag te gaan, maar als ik die handschoenen niet aantrek zit ik over 3 dagen nog aarde onder mijn nagels vandaan te peuteren. Waarom heb ik niet meteen een reservepaar gekocht? Dan schiet me te binnen dat ze in de bijkeuken liggen.
Ik zit net gehurkt bij een bloembed als Han de tuin in komt lopen. “Ik moet nu toch echt naar de opticien”, zegt hij. “Ik zie gewoon niet scherp meer.” “Kan je dan nog wel autorijden?”, vraag ik. “Zo erg is het nou ook weer niet, maar het is gewoon niet lekker scherp.” “De opticien kan je voorlopig vergeten”, zeg ik. “Je denkt toch niet dat die man op dit moment uit vrije wil vlak tegenover iemand gaat zitten voor een oogmeting?” Han zucht. “Nee, dat denk ik eigenlijk ook niet. Maar ik houd in elk geval op met de voorruit iedere dag van binnen en van buiten schoon te maken, want dat maakt geen enkel verschil.” Ik schiet in de lach. “Lieve schat, dat hoef je hoe dan ook niet. Waar wil je nog naar toe rijden?” “Ik krijg het er een beetje benauwd van”, zegt Han. “Pak dan de schop maar, ik wil dat hoekje daar graag omgespit hebben. Je hebt geen idee hoe bevrijdend het werkt om een beetje te spitten.”
Verder
lezen?
Dit is een Premium-artikel. In Libelle Premium vind je onze beste artikelen en video’s. Probeer nu 2 weken gratis!
- Toegang tot unieke artikelen, breipatronen en iedere dag een nieuwe puzzel!
- 100% advertentie-vrij
- Abonnees van het Libelle tijdschrift krijgen 50% korting
€2,99
per maand
of Inloggen
