Dagboek Maud 37: "Ik zie mijn moeders ogen wegdraaien"

Dagboek Maud 37: “Ik zie mijn moeders ogen wegdraaien en ze valt tegen me aan”

Premium

Maud rijdt met Babs naar Amsterdam. Het begint langzaam door te dringen dat de situatie met haar moeder onhoudbaar is geworden.

Lees ook het Dagboek van Koen.

Mama zit naast me in de auto, we gaan naar Juliet in Amsterdam. Pas als ik de snelweg oprijd, heb ik door dat ze bang is. Ze houdt zich heel stevig vast aan de deur en kijkt met een angstige blik naar het tegemoetkomende verkeer. “Je hoeft niet bang te zijn, mam. Ik kan heel goed autorijden.” “Ja, ja”, is het enige wat ze zegt, waarna ze ook met haar andere hand steun zoekt en zich vastgrijpt aan het dashboardkastje. Het lijkt wel of geruststellen eerder een averechts effect heeft bij dementerenden. Alsof het benoemen van haar angst bevestigt dat er inderdaad gevaar dreigt.