Sonja Barend: "De oorlog bleek de basis voor de rest van mijn leven"

Sonja Barend: “De oorlog bleek de basis voor de rest van mijn leven”

Premium

Voor haar werk interviewde Sonja Barend duizenden mensen. Maar 1 gesprek lukte maar niet: ze sprak nooit met haar moeder over haar in Auschwitz vermoorde vader David Barend. Toch ging Sonja op zoek naar die geschiedenis.

Sonja: “Op mijn werktafel ligt een klein badkamertegeltje van zwarte en witte blokjes naast de zwarte lakschoentjes die ik van tante Fietje kreeg op mijn tweede verjaardag, eind februari 1942. Een houten doosje waarin mijn vader ooit talkpoeder bewaarde, samen met zijn foto in een lijstje, maken mijn museum compleet.

Ik zit er vaak naar te staren terwijl ik nadenk over iets anders.
Soms zie ik in die schoentjes mollige kleuterbenen die mijn vader nog echt heeft gezien voor hij op 23 juni 1942 uit ons huis werd gehaald door 2 de Duitsers behulpzame Nederlanders. Dezelfde dag nog leverden ze hem af bij de Scheveningse strafgevangenis: het Oranjehotel. Hij zou er een halfjaar zitten voor hij via Westerbork naar Auschwitz werd getransporteerd.