PREMIUM
Dagboek Koen: “Maarten sliep de rest van de week ook niet bij mij op de kamer”
Koen heeft Maarten weer gevonden. Hij had de nacht met een ander doorgebracht, geen vrouw maar een man.
We zitten in de auto op weg naar huis vanuit Oostenrijk. Nadat Maarten die ene nacht zomaar niet kwam opdagen, sliep hij de rest van de week ook niet bij mij op de kamer. Hij waarschuwde me wel steeds: “Ik denk niet dat ik er vannacht ben, dus geen paniek zaaien.” Alsof ik zijn ongeruste moeke was.
Alleen vannacht lag hij wel op het eenpersoonsbed naast het mijne, want hij wilde goed kunnen slapen. Ik moest echt moeite doen om geen beelden te krijgen van de keren dat hij dus heel andere dingen had gedaan dan slapen. Gerard heette zijn crush, Gerard Greve uit Groesbeek, dat verzin je niet. Mijn cynische ik dacht: wanneer je dat allemaal met een zachte ‘g’ uitspreekt word je vanzelf homo. Maar mijn eigentijdse ik zei: “Leuk Gerard, mijn zoon is ook gay, ik ben daar totaal oké mee.” Ik kreeg meteen een trap onder de tafel van Maarten. Geen idee wat ik nou weer verkeerd had gezegd.
“Ga je er nou nog iets van zeggen of niet?” Maarten kijkt even van de weg naar mij.
“Ik was het niet van plan”, zeg ik laconiek. “Het is toch prima zo.”
Hij snuift mismoedig. “Wat jij wil.”
Ik kijk naar zijn handen die het stuur omklemmen. Die handen waarmee hij elke dag aan boten werkt, meestal vol smeerolie en eelt. Gek, ik had het gewoon nooit achter hem gezocht. Ik zet de radio harder. Goed nummer.
“Frank Ocean”, zegt Maarten.
“Wie is dat?”
“Dit nummer is van Frank Ocean.”
“O, ik ken die namen van al die rappers niet”, zeg ik. “Maar lekker nummertje.”
“Wist je dat hij ook gay is.”
Nu draai ik de radio met een ruk zacht. “Voor mij is het geen probleem maar kennelijk wil jij het er nogal graag over hebben.”
“Ja omdat jij...” hij zoekt naar woorden. “Je vraagt ook helemaal niks. Hoelang ik dit al weet. Hoe ik ermee heb geworsteld. Hoe lastig het is om in dat wereldje van ons en in de familie waarin ik ben opgegroeid, eerlijk te kunnen zijn. Of je niet bang was dat ik op jou viel.”
Nu pas kijk ik hem verbaasd aan. “Wat dat zo?”
“Nee natuurlijk niet! Jij bent zo hetero als een... als een...”
“Een tiet?”
Dan barsten we allebei in lachen uit. Wanneer het hikken is gestopt en het lied is afgelopen vraag ik of hij wil vertellen hoe dit allemaal voor hem was.
Benieuwd wat hieraan vooraf ging? Dat lees je hier.
Maud, de ex-vrouw van Koen schrijft ook iedere week in haar dagboek. Haar verhalen lees je hier.
