Maartje en de meisjes - deel 92: “Ze zit nu al uren in mijn hoofd en ik heb haar nog nooit gezien”

Spraakwaterval

“Heb je nu eindelijk eens tijd voor me?”, moppert Lies als ik haar bel.

“Ja, sorry schat”, lach ik. “Er kwam ineens van alles tussendoor.”

“Is maar een grapje hè”, lacht Lies, maar ik weet dat ze het meent.

“Hoe is het, lieve Lies?”, vraag ik en de spraakwaterval barst los. Dat ze vastloopt in wat ze nu wil met werk. Of ik nog heb nagedacht over het plan om samen iets op te zetten. Dat ze naar een retraite voor persoonlijke ontwikkeling in Frankrijk gaat. Dat ze het weer he-le-maal heeft gehad met daten en dat ze vanaf 1 oktober echt gaat stoppen met roken.

“Waarom juist dan?”, vraag ik.

“Stoptober, hè, de maand om te stoppen”, ratelt ze door.

Gezelligheid van morgen

Ik moet een beetje om haar lachen. Wat een onrustige lieverd is het toch. Ik heb haar inderdaad wat te weinig gesproken de laatste tijd.

“Kom je morgen bij me eten?”, stel ik daarom voor.

“Ja heel graag!”, joelt ze, en samen verheugen we ons op de gezelligheid van morgen.

Mini-date in pyjama

Ik jakker mijn mailbox door en schuif wat acquisitiebelletjes voor me uit. En ik kijk iedere vijf minuten naar mijn telefoon, want Miranda appt de hele dag door.

Gisteren hebben we dus gebeld. Zomaar ineens. Het voelde wat onwennig in het begin, maar we klikten ook. Haar stem klonk lief en open. Uiteindelijk hielden we het wel een uur en een kwartier vol. En ik moet zeggen, zo’n mini-date in mijn pyjamabroek en met mijn bril op, beviel me eigenlijk wel. Ik maakte me helemaal niet druk om hoe ik erbij zat, hoe zij eruit ziet, alle focus ging fijn naar het gesprek. Ze heeft twee dochters, net iets jonger dan Mats en Nine, en werkt in de communicatie. En ze stuurt me liedjes. Jeetje zeg, ze zit nu al uren in mijn hoofd en ik heb haar nog niet eens gezien.

Een potje blufpoker

Acquisitie. Nu echt. Ik hoorde laatst op een podcast van een of andere commerciële goeroe dat je het beste om tien voor twaalf een nieuwe klant kunt bellen, omdat dat net een stukje holle tijd is. De meeste meetings zijn dan al afgelopen en je denkt al voorzichtig aan wat voor broodje je dadelijk gaat nemen bij de lunch. Het proberen waard.

“Goedemiddag, met Maartje. Is Peggy in de buurt?”, vraag ik stoer. Is ook een tactiek, doodnormaal doen alsof Peggy en ik way back gaan.

“Hallo met Peggy”, klinkt het vragend aan de andere kant van de lijn.

“Ja Peggy, met Maartje, ik hoorde van Lies dat ik jou even moest bellen, omdat jij secretaresses zoekt, dus hier ben ik. Wat kan ik voor je doen?”

Peggy lacht en tien minuten later heeft dit potje blufpoker me zowaar een afspraak bij Peggy op kantoor opgeleverd.

Dit is mijn dag!

‘Je bent goed voor m’n flow!’ app ik meteen naar Miranda. Zomaar ineens een afspraak bij een mooie klant geregeld.

‘Goed zeg! Trots!’ stuurt ze meteen terug. ‘En wanneer regel je eigenlijk een afspraak met mij?’

Zal ik ’m inkoppen?

Ja. Dit is mijn dag.

‘Vanavond om 20.00 uur op de Grote Markt’, schrijf ik.

‘Ga ik NU oppas regelen!’, antwoordt Miranda.

Dit belooft wat!