De slaapkamergeheimen van Gerda (48): “Ik hield mijn topje altijd aan tijdens het vrijen”

Wat gebeurt er in jouw slaapkamer? In onze rubriek Slaapkamergeheimen spreekt Libelle iedere week een lezeres over haar seksleven. Gerda (48): “Mijn ex dacht in bed alleen aan zichzelf. Dus ik heb nooit stil gestaan bij mijn eigen verlangens.”

Gerda (48): “Ik heb me voorgenomen om eens per week écht leuke kleren aan te trekken. Mijn man vindt het leuk als ik een fijn setje, leuke schoentjes en een mooie jurk aandoe. En als ik dat draag voel ik me zelf ook beter. Ik voel me dan sexy en daar word ik blij van. Maar heel eerlijk gezegd, kies ik 9 van de tien keer toch voor een spijkerbroek. Ik weet dat ik liever iets anders wil, maar de drempel is gewoon te hoog.

Ik zeg wel eens tegen mijn man: ‘het lijkt wel of jij op de zesde verdieping staat van een gebouw en ik sta op de begane grond en er is geen lift of trap’. Ik voel gewoon vaak dat ik niet bij hem kan komen. Hij is seksueel ingesteld, heeft zin in mij. Maar ik ben geremd.

Samen op onderzoek

Ik zou me zo graag veel vrijer willen voelen. Ook in bed. Ik heb aan mijn vorige huwelijk zoveel blokkades overgehouden. Mijn ex dacht in bed alleen aan zichzelf. Dus ik heb nooit stil gestaan bij mijn eigen verlangens. Pas toen ik mijn huidige man leerde kennen, werd mijn eigen beleving van seksualiteit ook relevant. Samen gingen we op onderzoek uit.

Onderzoeken wat ik lekker vind, mezelf voor de eerste keer aanraken, oraal bevredigd worden. Hij heeft me echt gestimuleerd om mezelf wat dat betreft beter te leren kennen. Ik ben ook al veel vrijer dan ik eerst was met hem. Ook omdat ik inmiddels weer borsten heb.

Siliconen implantaten

Toen ik mijn huidige man leerde kennen had ik siliconen implantaten. Ik heb allebei mijn borsten preventief laten amputeren omdat ik het BCRA2-gen heb en daardoor heel veel kans loop op borstkanker. Mijn moeder is er jong aan overleden en toen ik ze weg liet halen bleek de kanker ook al in mijn borsten te zitten. Net op tijd dus. Alleen echt geluk heb ik niet gehad. Ik was aanvankelijk blij met de implantaten, maar al snel werd ik zieker en zieker. Na een lange zoektocht bleek het aan de implantaten te liggen. Die lekten een chemisch goedje waardoor ik uiteindelijk in een rolstoel terecht kwam en eigenlijk niks meer kon. Toen we er eenmaal achter waren, zijn ze er meteen uitgehaald, maar het was al te laat. Ik heb nog steeds restklachten waar ik nooit meer helemaal vanaf zal komen.

Nieuwe implantaten zag ik natuurlijk helemaal niet zitten. Ik ging voor puur natuur. Nou dat deed wel wat met mijn vrouwelijkheid hoor. Ik kon geen leuke bloesjes meer aan, geen jurkjes, geen lingerie. Je hebt wel borstprotheses die aan de buitenkant zitten, maar die zijn écht niet fijn om te dragen. Je hebt van die plakdingen, die loslaten zodra je begint te zweten, je hebt bh’s met vulling en ik heb het zelfs met sokken geprobeerd. Maar het zit gewoon niet mooi en zodra je het uittrekt ben je toch weer een platte vrouw, zonder tepels en met grote littekens op de plek waar eerst borsten zaten.

Minder vrouw

Heel heftig vond ik dat, ook voor mijn man. Toen ik hem net ontmoette, heb ik meteen gezegd wat er onder mijn kleding te zien was. Dat-ie wist waar hij aan zou beginnen want het is geen fraai gezicht. Het is ook een risico om een relatie aan te gaan met iemand die het BCRA2-gen heeft. Die borsten zijn er wel af, maar toch. Je weet nooit wat de toekomst brengt. Hij schrok natuurlijk wel toen ik het vertelde, maar hij haakte niet af. Sterker nog, we zijn snel gaan samenwonen en gaan trouwen, juist omdat je nooit weet hoe het leven loopt. Maar die sex, ja dat bleef een dingetje. Ik voelde me gewoon minder vrouw. Hield mijn topje altijd aan tijdens het vrijen.

Weer gevoel in borsten

Uiteindelijk ben ik zelf wat onderzoek gaan doen en er bleek een methode te zijn waarbij ze met je eigen vet uit buik en bovenbenen, borsten kunnen reconstrueren. Het was een pijnlijke operatie, maar wat ben ik blij met het resultaat! Mijn borsten zijn niet perfect en ik heb nog steeds geen tepels, maar ik heb mijn gevoel erin weer terug. Ik kan warm en kou onderscheiden en ik word zelfs opgewonden als mijn man me daar aanraakt. Daar had ik echt niet meer op durven hopen. Vroeger sprak ik alleen maar over mijn implantaten, maar nu heb ik het echt weer over mijn borsten.

Jurkjes staan me weer, bloesjes kan ik aan. Zelfs lingerie is weer leuk om te dragen. Nu moet ik alleen nog even van die spijkerbroek af. Je schiet er zo makkelijk in, zegt mijn man altijd, maar eruit is een groter probleem. Gisteren heb ik de hele dag in een jurk gelopen, voelde me sexy en in de avond hadden mijn man en ik ook hele fijne sex. Moet ik vaker doen, dacht ik toen weer. Maar vanmorgen heb ik toch weer een spijkerbroek aangetrokken, stom eigenlijk.”