De slaapkamergeheimen van Katja (56): “Ik wil je gewoon voelen nu, kan me niet schelen of het pijn doet of niet”

Wat gebeurt er in jouw slaapkamer? In onze rubriek Slaapkamergeheimen spreekt Libelle iedere week een lezeres over haar seksleven. Katja (56): “Negen jaar zijn mijn vriend en ik nu bij elkaar en we gedragen ons nog steeds als pubers. Tenminste, dat zeggen mijn kinderen altijd. Het is ook wel een beetje zo, we zitten nog steeds graag aan elkaar. Intimiteit is belangrijk.”

“Toen we net bij elkaar waren, zagen we elkaar alleen in de weekenden. Dan kwamen we soms ons bed niet uit. We waren vooral veel aan het knuffelen en strelen, of het uiteindelijk tot de daad kwam was eigenlijk niet belangrijk. Het ging en gaat ons om de connectie. Klaarkomen hoeft niet om er een fijn gevoel aan over te houden.

Inmiddels wonen we samen, maar doordeweeks zijn we moe van het werken en hebben we weinig zin. Wij zijn niet zo van de vluggertjes. We doen het liever goed dan niet. Daarom doen we het vooral in het weekend. Tot een half jaar geleden.

Een schokkende diagnose

Toen begon ik pijn te krijgen tijdens het vrijen. Na een paar bezoekjes aan de huisarts en een behandeling met schimmelzalf die niets hielp, kwam ik bij de gynaecoloog terecht. Ik bleek lichen sclerosus te hebben. Dat is een chronische ziekte van de huid, die vooral bij geslachtsdelen voor blijkt te komen. Ik heb het gelukkig op tijd ontdekt, want als je het niet behandelt, loop je het risico op schaamlipkanker. Ik ben er op tijd bij, maar mijn kleine schaamlippen zijn wel aangetast en bijna helemaal weg. De ingang van mijn vagina voelt kleiner.

Toen ik de diagnose kreeg was ik vooral opgelucht dat het geen kanker was, maar daarna werd ik ook wel verdrietig. Het betekent namelijk nogal wat voor ons seksleven. Natuurlijk is seks meer dan penis in vagina, maar als dat niet meer lukt wordt het wel een ding. Hij is bang om mij pijn te doen en ik ben bang voor penetratiepijn. Daardoor verkramp ik en lukt het soms niet meer. Ik heb oefeningen om mijn bekkenbodem te ontspannen en een crème om mijn vagina te behandelen, maar het is echt nog even zoeken voor ons naar hoe wij vrijen fijn houden.

“Hij maakt me gek met een blik”

Soms voelt het een beetje, denk ik, zoals zwanger willen worden; dat seks bijna als moeten gaat voelen. De vanzelfsprekendheid en het gemak kan verdwijnen. Soms voelt het voor mij alsof ik een beetje afscheid aan het nemen ben. In elk geval van de frequentie. Ik vind het moeilijker dan hij. Ik heb dan ook nooit eerder een partner gehad waar ik fysiek en mentaal zo gek op ben.

Hij kan mij met een blik helemaal gek maken. Dan loopt hij me de hele dag een beetje te teasen en denk ik aan het eind van zo’n dag; ik wil je gewoon voelen nu, kan me niet schelen of het pijn doet of niet. Dan gaan we er gewoon voor en met een borrel op ben ik ook meer ontspannen.

Hulpmiddelen

Ik heb ook een keer wietthee gedronken voor het vrijen, dat hielp goed. Ik werd er heel ontspannen van en omdat we ook veel glijmiddel gebruikten, deed het bijna geen pijn. Zo heerlijk om dat weer eens te ervaren, maar elke keer wietthee of een borrel is geen vaste oplossing. Uiteindelijk is het doel wel om een manier te vinden om weer ‘gewoon’ te kunnen vrijen.

Het is nog even zoeken hoe ik de crème het beste kan gebruiken om de ziekte in toom te houden. En welk standje het prettigste is. Maar we komen er vast uit. Er zijn gelukkig nog heel veel andere dingen die je kan doen met elkaar zonder te penetreren. Mijn clitoris is niet aangetast, dus clitoraal klaarkomen lukt nog wel. Soms helpen we elkaar een beetje, dan vingert hij mij of ik trek hem af. We masturberen ook wel eens samen, terwijl we elkaar aan blijven kijken. Dat voelt minstens zo intiem als penetratie.

Enorme connectie

Uiteindelijk gaat het er ons om dat er intimiteit is. Dat betekent vooral alles delen, er voor elkaar zijn en jezelf kunnen zijn. Hij houdt van mij zoals ik ben. Of ik nou dik, dun, paars of groen ben of het nou wel lukt om te vrijen of niet. Dat geeft mij zelfvertrouwen en maakt dat ik me echt geliefd voel. We voelen allebei een enorme connectie. Misschien wel sterker dan ooit.”