De slaapkamergeheimen van Nanda (45): “Ik wil graag met mijn man, kinderen én geliefde in één huis wonen”

“‘Je kunt kiezen wat je doet, maar niet wat je wil’, dat hoorde ik ooit iemand zeggen en daar denk ik de laatste tijd vaak aan. Mijn probleem? Ik wil meer tijd met mijn geliefde doorbrengen. Met mijn man heb ik afgesproken dat ik maximaal een etmaal per week met mijn geliefde samen ben, maar ik voel me elke keer zo verdrietig als ik weer weg moet. Ik wil graag onderzoeken hoe ik meer tijd met hem kan doorbrengen. Het lastige is dat ik een gezin en werk en een relatie heb. Iedereen die dat heeft, weet: alles kost tijd. En hoe meer tijd en energie ik in het ene steek, hoe minder ik overhoud voor het andere. Daarom is het mijn droom om met z’n allen in één huis te wonen. Mijn man, mijn kinderen én mijn geliefde. Ik denk dat mijn man daar (nu) niet voor open staat, maar een mens mag dromen hebben. Toch?

Extra partners

Mijn geliefde is al een groot onderdeel van mijn leven; hij slaapt bij mij als mijn man er niet is, eet met ons mee en de kinderen maken ontbijt op bed voor hem. Of voor een ander, als er iemand anders blijft slapen. Ze zijn er helemaal aan gewend dat mijn man en ik partners erbij hebben. Ik zie mijn zoon van dertien wel vaak met zijn ogen draaien als het erover gaat, maar jongens van dertien schamen zich nu eenmaal overal voor.

Schaamteloosheid

Mijn leven staat juist in het teken van schaamteloosheid. Ik wil me helemaal nergens (meer) voor schamen. Ik wil een leven leiden dat bij mij past en gelukkig denkt mijn man er precies zo over. We zijn al twintig jaar bij elkaar. Seks is in onze relatie heel belangrijk. We hebben er altijd prioriteit aan gegeven, ook toen de kinderen nog klein waren. Toen ik als meisje van negen of tien mijn eerste orgasme had, wist ik al: dit is iets bijzonders. De energie die ik nu in mij lijf voel, is superkrachtig.

Open relatie

Ik ben me al vroeg in tantra gaan verdiepen, las er veel over, deed allerlei oefeningen, en toen ik mijn man leerde kennen was hij er ook helemaal voor in. Een jaar of zeven geleden zijn we samen een tweejarige tantra-opleiding gaan doen. Eindelijk kregen we begeleiding bij de oefeningen die we alleen uit boeken kenden. Dat was ook het moment dat we anderen gingen aanraken en merkten dat we daar allebei best opgewonden van raakten. In het begin spraken we dan samen met zo iemand af om thuis tantrische oefeningen te doen en soms mondde dat uit in seks. Heel spannend en opwindend allemaal, maar na een paar maanden ontstond het verlangen om afzonderlijk van elkaar met mensen af te spreken. We besloten onze relatie te openen.

Stevig fundament

Het bevalt supergoed, ook omdat ons fundament heel stevig staat en we over alles eerlijk met elkaar praten. Daardoor krijgen wij allebei de kans om relaties met anderen te ontdekken en zo ook een ander stukje van onszelf te zien. In zo’n lange relatie kijk je op een gegeven moment al zestien jaar in dezelfde spiegel, het is dan fijn als je een keer een ander stukje van jezelf gereflecteerd zien.

Cadeautje

Voor ons werkt het heel goed zo, wat niet wil zeggen dat we nooit jaloezie of frustratie voelen. Tuurlijk voelen we dat wel. Als mijn man naar een nieuwe vriendin gaat, sta ik vaak even flink hout te hakken om me af te reageren. Maar het mooie is dat ik daarvan een foto naar die nieuwe vriendin kan sturen en we daar dan samen om kunnen lachen. Uiteindelijk is zo’n gevoel van frustratie of jaloezie ook een cadeautje, want het schijnt licht op een sluimerend gevoel van tekort of ontevredenheid bij jezelf, dat anders niet aan de oppervlakte was gekomen. Nu kan ik dat gewoon met mijn man delen en kan hij zijn armen om me heen slaan en me geven wat ik op dat moment even nodig heb.

Verrijking van ons leven

Ik zie deze manier van leven echt als heel verrijkend en passend bij ons. Alleen het tijdsaspect, dat blijft een uitdaging. Kon ik maar ergens wat extra uren vandaan halen, dan zou het wat mij betreft helemaal perfect zijn. Of met z’n allen samenwonen natuurlijk, dat zou helemaal te gek zijn. Maar dan gaat mijn zoon echt met zijn ogen rollen, vrees ik.”