Tessel: “Ik heb niet zo’n zin om met je naar bed te gaan en na afloop te moeten kibbelen”

Oei. Op mijn eerste Tinderdate al ruzie. Dat was nou ook weer niet de bedoeling.

Ik kan mijn tong wel afbijten. Waarom houd ik mijn mond niet? Waarom moet ik zo’n man meteen op zijn plek zetten? Maar in mijn lijf borrelt nog steeds de irritatie over de vooringenomenheid van deze vent over een vrouw als ik: grootstedelijk, onafhankelijk, bijdehand. Waar is hij bang voor? Dat ik zijn pik afbijt?

Opeens moet ik lachen.

‘Waar zijn we mee bezig’, zeg ik. ‘Wat een bizarre date is dit.’

Hij lacht ook, opgelucht. ‘Je bent een irritant wijf’, zegt hij. ‘En toch vind ik je ook leuk. Intrigerend.’

De spanning is eraf. Opeens is het wel gezellig om naast elkaar door Hoorn te slenteren. We wandelen langs de waterkant en kijken uit over het Markermeer waarover grijze golven rollen. Meeuwen krijsen en stuiven af op een half opgegeten zak patat naast een vuilnisbak. De zon schittert op de boten die hevig schommelend in de haven liggen. ‘Nederland op z’n mooist’, zeg ik tegen hem.

Hij kijkt trots om zich heen. ‘Prachtig toch, ondanks dat koloniale verleden?’

‘Amsterdam was erger. De hele grachtengordel die jij zo vervloekt, is gebouwd met geld verdiend door de slavernij’, zeg ik troostend.

Aan het einde van de dag drinken we een biertje en eten we bitterballen in een bruin café.

Ik kijk nog eens goed naar hem. Best een knappe man, denk ik. Jammer dat het niet klikt.

Wanneer hij me naar het station brengt, zegt hij: ‘Zeg, gekke vraag, maar... uhhh... kunnen we niet nog eens afspreken? We komen dan wel van verschillende planeten, maar ik vind je fysiek aantrekkelijk. Ik mag het niet zeggen, maar ik zeg het toch, je hebt een mooie kont in die broek. We zouden natuurlijk ook gewoon... nou... ehhh... ’

Ik zwijg verbluft.

‘Nee’, zeg ik dan. ‘Ik vind je ook aantrekkelijk, maar ik heb niet zo’n zin om met je naar bed te gaan en na afloop te moeten kibbelen over Jan Pieterszoon Coen.’

‘Fair enough’, lacht hij. We zijn inmiddels aangekomen op het stationsplein. Daar zoent hij me op beide wangen. ‘Tessel, het was ondanks alles een boeiende middag. En mocht je je bedenken, je hebt mijn nummer.’

‘Dan bel ik je’, zeg ik. ‘Beloofd.’ Ik zwaai naar hem en loop dan het station binnen.

In de trein grijns ik achter mijn mondkapje. Wat je ook van Tinder kunt vinden, je maakt wat mee.

Vlak voordat de trein het Centraal Station binnenrijdt, krijg ik een appje van Juul.

Ben je thuis mam? Samen eten?

Bijna. Ik doe wel ff boodschappen onderweg. Over uurtje thuis.

Ik ben net de kaarsjes aan het aansteken als ik Juuls sleutel in het slot hoor. Even later staat ze voor me, met rode koude wangen van het fietsen. Als ik nog eens goed naar haar kijk, zie ik dat ook haar ogen rood zijn. ‘Wat is er gebeurd Juul?’, vraag ik gealarmeerd.

Ze trekt haar jas uit en doet haar sjaal af. Ze kijkt me vastberaden en tegelijkertijd verslagen aan. ‘Ik heb het uitgemaakt met Niels. Of, nou, we hebben het samen uitgemaakt. We kregen ruzie over Thierry Baudet, dat die Poetin zo’n toffe peer vindt. Een échte man. Daar kon Niels zich wel in vinden. Want Poetin is tenminste trots op zijn land. Mam, die Poetin wil oorlog en Thierry en Niels vinden dat een goed idee. Dan ben je toch niet goed bij je hoofd?’

‘Dan ben je inderdaad niet goed bij je hoofd’, zeg ik. ‘Juul, nu is het moeilijk en verdrietig, maar ik denk echt dat dit beter is. Zet Niels uit je hoofd, en ga op zoek naar een vriendje dat meer op jouw golflengte zit. Zal ik een waanzinnig lekkere gin-tonic voor je maken? Die heb je verdiend.’