Wraakvrouw - hoofdstuk 12: “Ik hoef me toch niet te schamen omdat ik geweldige seks heb?”

O niet, antwoordt Jos als ik hem later die avond app, ik zag dat je naar rechts ging en je had eens iets gezegd over de bomenbuurt, dus ik ging op de gok even kijken of ik je auto toevallig kon vinden.

Dus je had net zo goed met mijn slipje bij de buurman kunnen aanbellen?

Ja! Had-ie je geur herkend?

“Nou ja!”

Grapje ;-) schrijft Jos, alsof-ie me hoorde. Ik heb een hekel aan mensen die hun smileys in leestekens maken.

Ik ga slapen, grapjas, stuur ik terug. Slaap lekker!

Mooie dromen mooie vrouw! XXX

De volgende dag heb ik afgesproken met Sabine, mijn beste vriendin al sinds de kleuterklas. We zien elkaar niet zo vaak, maar het is altijd goed. We wonen niet bij elkaar om de hoek en spreken het liefst ergens halverwege af. Sowieso maakt een mooie locatie onze ontmoeting extra feestelijk, dus om de beurt zoeken we een plek uit. Dit keer is het mijn beurt en in de drukte van de afgelopen dagen stelde ik voor om om 13.00 uur bij Down Under af te spreken, waar we eerder al eens waren. Twee minuten voor 13.00 uur waai ik binnen, blij dat ik op tijd ben, én eens een keer als eerste. Tien minuten later belt Sabine.

“Ik ben er hoor, maar hier ben ik nog nooit geweest. En waar ben jij?”

“Huh!? Ik ben er ook!” roep ik verbaasd.

“Waar dan?”

“In Key West, waar we laatst ook waren.”

“Jij schreef Down Under, dus daar ben ik”, lacht Sabine.

Ik voel meteen dat dit mijn fout. Ik dacht het een en typte het ander. Niet de eerste keer en vast niet de laatste.

“Shit! Mijn schuld!” lach ik. “Blijf zitten, ik kom er nu aan.”

Een kwartier later land ik lachend in de open armen van Sabine.

“Jij hebt mij vast veel te vertellen, want warrigheid betekent bij jou altijd een vol hoofd. Ik heb alvast een koffie voor ons besteld, dus steek vooral van wal.”

“Ik ben dus een beetje aan het daten hè, gewoon voor de leuk en de lekker, en gisteren was ik bij een man die zich de Befburgemeester van de Betuwe noemt, en geloof me: hij heeft geen woord teveel gezegd.”

“Sssh!” wijst Sabine met haar vinger op haar mond. “De andere mensen kunnen je ook horen.”

“Nou en? Ik hoef me toch niet te schamen omdat ik geweldige seks heb?” Die laatste drie woorden zet ik nog even extra hard aan.

“Wat ben je toch ook een heerlijk exemplaar”, giert Sabine. “Hoe heet-ie? Hoe oud? Ook vader? En wanneer heb je dan weer met hem afgesproken?”

“Joh, dat weet ik allemaal niet”, lach ik, “en dat maakt ook niet uit, want ik hoef er toch niet mee te trouwen.”

“Ik zou ook wel weer eens stomende seks willen”, zucht Sabine. “Van die seks waardoor je wordt verrast. Seks waarvan je niet wist dat het ook zó kon. Die me energie geeft, want gut wat ben ik moe.”

“Hoe komt het?” vraag ik.

Wat volgt is een heel verhaal over haar schoonmaakbedrijf, over uitvallend personeel en boze opdrachtgevers. En dat haar kerel thuis nog altijd niks uit zichzelf doet en dat zelfs zijn ademhaling haar al irriteert. “Misschien moet ik maar een minnaar nemen”, zucht ze. En meteen daarna: “O sorry! Wat onnadenkend van mij.”

“Het is oké, schat. Ik moet zeggen dat het echt wel beter gaat nu. Ik hoef Ruud niet meer terug, hij is echt niet meer de vrolijke lieverd met wie ik ooit trouwde. En daarbij: ik maak nu echt wel leuke avonturen mee, die ik anders had moeten missen. Alleen het feit dat het allemaal zo ordinair moest, neem ik hem nog steeds kwalijk. Binnenkort is Roos jarig en dat vieren we bij mij, en nu vroeg ze of die Femke dan ook mag komen. Ik heb maar ja gezegd, maar ik zie daar natuurlijk als een berg tegenop.”

“Ik kom sowieso”, zegt Sabine, en ze legt haar hand even op mijn arm. “Voor jou.”

En dan, na de clubsandwich en de tweede koffie: “Mag ik dat eens zien? Zo’n datingapp?”

Alleen Nova Mora laat ik zien. 34 profielbezoeken en 16 likes. Dirty dating is big business.

“Laat die van gisteren eens zien?”

Sabine kijkt blij verrast en vindt Jos een mooie vent, waardoor mijn napret nog een extra impuls krijgt.

“Weet je zeker dat hij single is?”

“Nee”, zeg ik eerlijk, “ dat moet ik nog even goed onderzoeken.”

“Bel ’m nu spontaan”, oppert Sabine, “dan ben je er zo achter.”

“Hahaha! Ik ga zeker niet bellen”, roep ik. “Het idee alleen al!”

“Dus je laat je wel likken op de eerste date, maar bellen is een brug te ver?”

Het is logisch dat Sabine door een traditionele bril naar mijn date-daden kijkt, maar dit bewijst wel dat ik echt moet oppassen met wat ik deel. Ik wil geen enkele mening horen over mijn missie.

Op de terugweg knalt Janis Ian uit m’n speakers. Run too fast, fly too high zingt ze en ineens voel ik het weer, en nu sterker dan gisteravond: die Jos is geen zuivere koffie. Ik weet niet wat er met hem is, maar ik moet uit zijn buurt blijven. Hoe lekker het ook was, ik heb nog steeds geen goed bewijs tegen hem, er staat nauwelijks iets in mijn zwarte boekje en hij stond wel zomaar voor mijn deur. Dit was niet de bedoeling. Beginnersfout, vooruit, en door. Door te snel te rennen en te hoog te vliegen maak ik meer kans op fouten. Als Jos nog een keer een afspraak voorstelt, dan houd ik het af. En nu echt.

Thuis blijkt er nog geen woord van Jos. Wel van ene Wesley, een flinke beer met een Zuid-Europees tintje. ‘Getrouwd en stout’ schrijf hij in zijn profiel. “Ik heb nog zoveel liefde te geven”, besluit hij zijn berichtje, “en mijn gevoel zegt dat jij dat wel kan waarderen.”

Wesley intrigeert me met zijn woordkeuzes. Wat maakt dat hij niet al zijn liefde aan zijn vrouw geeft? En hoezo kan ik dat wel waarderen? Kom ik soms behoeftig over?

Ik besluit een tikkie stoer om uitleg te vragen en ik krijg meteen een antwoord terug. Dat-ie me een mooie vrouw vindt en niet zomaar aan iedereen z’n magic geeft, maar dat hij bij mij toch echt sterretjes in mijn ogen ziet. Zelf heeft hij maar één foto waarop alleen de linkerhelft van zijn gezicht te zien is, en dan nog eentje met een achteraanzicht. Hij heeft een brede rug en zo te zien prima getrainde billen. Het liefst sleur ik ’m meteen mee naar m’n KIKbox, maar ik weet ook dat mannen willen jagen, dus ik speel het spel der verleiding keurig mee.

Je lijkt me lief en avontuurlijk, schrijft hij even later in de chat. Precies wat ik zoek. Maar, en dit moet ik echt even zeggen: discretie is voor mij heel belangrijk.

Waarom dan? vraag ik.

Dat komt later wel. Ben je het?

100 procent, antwoord ik. Dit kan weleens een mooie worden.