ADHDmam – De kracht van het RED dieet
Ik vanmorgen tegen mijn Lief:”Waar heb je de tablespoon gelaten?”
Lief:”Weet ik veel, waar hij altijd ligt.”
Ik: “Mmm…nou, daar ligt hij dus niet!”
Lief (meezoekend in de bestekla): “Hij moet er liggen, ik heb hem gisteren nog gebruikt!”
Ik: “Dat kan zijn, maar hij ligt er niet…”
Hij: “Kijk hier ligt hij…” (rechts in de lade) Houdt hem triomfantelijk omhoog.
Ik: “Daar hoort hij toch niet te liggen, hij hoort in het linkervak!” (ligt het nou aan mij?!)
Hij: “Ik leg hem altijd op dezelfde plaats, rechts in de la. Daar ligt hij al jaren!”
Ik: “Yeah, sure…uhuh”
En zo krijgen onze spullen regelmatig een nieuwe plaats, waar ze volgens mijn Lief al jaren liggen. Niets heeft een vaste plaats, waardoor ons huis in een permanente staat van rommeligheid verkeert. Het heeft niets met ongeïnteresseerdheid te maken, hoor. Nee, hij vergeet het gewoon omdat hij aan zoveel tegelijk denkt (of volgens Lief: moet denken). Hij vindt het ook niet belangrijk. Als ik weer eens briesend naar iets op zoek ben snapt hij echt niet waar ik me zo druk om maak.
Maar goed, ik had dus die tablespoon vanmorgen nodig. We bakken namelijk elke dag vers brood. Brood van gist, tarwemeel, biologische koudgeperste olijfolie, zout, bakpoeder en water. Heel plain brood, maar lekker! De jongens zijn er dol op. Ik ook trouwens. Brood zonder broodverbeteraars en andere toevoegingen hoort bij het RED dieet dat Tijmen volgt.
Waarom we juist met Tijmen zijn begonnen met het RED dieet…
Tijmen is een hele lieve, drukke, onhandige, ongeconcentreerde, soms opstandige, altijd energieke ADHD-er met dyslexie. Hij is gemiddeld intelligent en zou in theorie de Havo moeten kunnen. Dat komt echter niet uit zijn leerprestaties naar voren. Dit is eerder VMBO-kbl. Zijn werkhouding is hiervoor verantwoordelijk. Hij kan zich niet langer dan 15 minuten achter elkaar concentreren en hij kan zijn werk heel moeilijk plannen en organiseren, typerend voor ADHD.
De afgelopen jaren heeft hij verschillende vormen van methylfenidaat geprobeerd, Medikinet, Ritalin, Concerta. Ze werken allemaal…maar niet voldoende. Concentratie en planning blijft een groot probleem. Vandaar onze zoektocht naar alternatieven.
Ik las ooit over het RED dieet van het Pelsser instituut. Een dieet waarbij je 5 weken lang een beperkt aantal voedingsmiddelen binnen krijgt. Het doel is om te bepalen of bij een kind de ADHD voedingsgerelateerd is. Na die 5 weken worden de gewone voedingsmiddelen één voor één weer geïntroduceerd in de voeding. Bij 65% van de kinderen blijkt dat ze gevoelig zijn voor bepaalde (combinaties van) voedingsstoffen. En omdat Tijmen ook eczeem heeft is de kans groot dat dat bij hem ook het geval is. Doen dus!!
We zijn nu 1,5 week bezig en het valt ons niet tegen. De grootste uitdaging was waar we het biologische vlees en vleeswaar (beiden alléén lam en kalkoen)vandaan moesten halen. Daar hebben we een oplossing voor gevonden, een biologische slager in Bussum, de Groene weg, maakt biologische lamsworstjes, lamsgehakt en kalkoenrollade, met alleen zout en witte peper, speciaal voor ons klaar. Niet goedkoop, maar Tijmen vind het lekker.
De groenten worden altijd begeleid door rijst en kalkoen of lam en verder eet Tijmen zich helemaal vol met rijstwafels. We bakken zelf fructosekoekjes, rijststroopkoekjes of perendiksapkoekjes. Best te doen allemaal.
En Tijmen doet het super!! We zijn zó trots op hem. Hij houdt het vol zonder klagen of zeuren. Met zijn verjaardag heeft hij popcorn uitgedeeld, omdat hij dat zelf ook mocht die dag. Maar ook als andere kinderen aan de chips of friet zitten, zoals afgelopen weekend bij hockey, eet Tijmen stoïcijns een rijstwafel of zelfgebakken verse broodjes. Hij geeft geen kik. Laat niemand merken dat hij het best moeilijk vindt. Achteraf zei hij tegen met: Mama, ik vond het best wel moeilijk dat ik geen frietjes mocht, maar ik weet waarvoor ik het doe. Kanjer!
Al kort na de start van het dieet merkten we een verandering in zijn gedrag naar Marijn toe. Hij is relaxt, gaat met humor op Marijns uitdagingen in, geen confrontaties meer, geen gevechten. Jeetje, wat gaat dat goed. En wat is de sfeer in huis verbeterd!
Vandaag heeft Tijmen voor het eerst in vier-en-een-half jaar geen medicijnen genomen toen hij naar school ging. Gewoon, om te kijken hoe het ging, zó spannend…
In mijn volgende blog vertel ik hoe het ging!
Groet, Barbara
