Een achterhoeker in Spanje

Ik wilde weg uit Nederland. Te druk, teveel regeltjes, maar vooral het gebrek aan zon heeft mij doen besluiten om weg te gaan, in ieder geval een tijdje. Het vooruitzicht van weer een natte en koude lange stond me ontzettend tegen en maakte me depressief. Ik had voldoende geld om een jaar weg te kunnen blijven en met zo nu en dan een baantje onderweg misschien zelf langer.  Het is mijn beste beslissing ooit gebleken.

Ik ben blijven steken in de buurt van Avignon met de bedoeling daar wat werk te zoeken in de olijvenpluk. Nee dus, olijven plukken bleek een familie aangelegenheid te zijn en er was geen gebrek aan een matig Frans sprekende Nederlander.  Ook de zoektocht naar ander werk was niet succesvol. De opfriscursus Frans die ik had gevolgd was duidelijk niet voldoende. 

Ik wist dat op campings aan de kust meestal wel werk beschikbaar was  in het voorjaar en zomer. Helaas was het pas november. Ik ben toch maar langzaam richting westen gegaan. Een dag rijden, soms maar 60 km en als ik een mooi plekje vond dan bleef ik een paar dagen. Voornamelijk gewoon ergens met de caravan aan de rand van het bos. Ik heb niet één keer problemen met de politie gehad, ondanks hun reputatie mbt. wildkampeerders. Op een dag zag ik de richtingaanwijzer Perpignan, Barcelona en heb in een impuls de afslag genomen. Uiteindelijk als je de Spaanse en Portugese kust volgt kom je ook in Biaritz terecht, nietwaar? En zo is het allemaal begonnen. Ik heb Biaritz nooit bereikt.

Na een paar  weken langs de weg geleefd te hebben met nu en dan een douche bij een benzinepomp werd het hoog tijd om alles, mij zelf incluis een goede schoonmaakbeurt te geven. Elke zichzelf respecterende camping heeft een wasmachine, zelfs in achteraf gebieden in Spanje. Bovendien had ik al uren tussen boomgaarden vol met fruit doorgereden, dus er was misschien een kans op wat bijverdiensten. Toen ik in Alhama de Murcia een bordje camping zag was de beslissing snel genomen. 18 kilometer over een kronkelweg de bergen in, bracht me uiteindelijk in het kleine bergdorpje El Berro, waar de camping bleek te zijn. Het meisje in de receptie sprak gelukkig vloeiend Engels, want ik sprak geen woord Spaans. “Hoe lang wil je blijven”, “een dag of 3, kan dat”. Ik ben er 13 maanden geweest!

Al snel had ik al werk gevonden. Hand en spandiensten verlenen bij de verbouwing van een oude finca. De eigenaresse was een vrouw uit Wales, dus de taal was geen probleem. Van het een komt het ander en we zijn inmiddels ruim 4 jaar getrouwd. De finca met 400 amandelbomen bestond oorspronkelijk uit 3 gedeelten, waarvan de eerste inmiddels geheel eigenhandig is gerestaureerd en deze verhuren we aan natuurliefhebbers. De omgeving van El Berro is bij uitstek geschikt voor wandelaars, mountain bikers en bergbeklimmers.  Het 2^e huisje is gedeeltelijk herbouwd en de 3^e is nog steeds een ruïne.

Intussen hebben we ook een huis in het oude stadsgedeelte van Moratalla gerenoveerd, en we zijn ontzettend trots op wat we in 18 maanden hard werken met ons tweeën hebben gerealiseerd. Ook dit huis is beschikbaar voor de verhuur.  Moratalla met zo’n 8000 inwoners en tal van tapas-bars en restaurants is een wereldstad vergeleken bij het kleine bergdorpje El Berro met rond de 130 inwoners.

Tja, en nu zit ik in Spanje in Murcia waar de zon gemiddeld 320 dagen per jaar schijnt. Het is geen gemakkelijk leven, (de wereldwijde crisis heeft Spanje erg hard getroffen), maar het geeft veel voldoening. Ik ben vorig jaar zelfstandig geworden. Ik begeleid Nederlanders die een huis in Murcia willen kopen en of willen laten renoveren. Ik zorg voor de nodige vergunningen en onderhoud de contacten met aannemer, loodgieter, electriciën enz. 

Maar eigenlijk schrijf ik dit verhaal om aandacht te krijgen voor mijn hobby grasvlechten. Vanaf het begin van mijn verblijf in Spanje ben ik gefacineerd geweest door wat de Spanjaarden maken van Esparto gras. Esparto gras is een extreem sterke grassoort die alleen in Zuid Spanje en Marokko groeit. Sinds eeuwen wordt Esparto gras gebruikt voor het maken van de meest uiteenlopende produkten. Door de komst van veel goedkope alternatieven is het vlechten met Eparto gras behoorlijk in de vergetelheid geraakt. De ouderen beoefenen het nog steeds; in kleinere dorpjes zie je nog vaak  oude mannen met door de zon verweerde gezichten voor hun huisje zitten met een bundel gras onder hun arm. Op middeleeuwse markten vind je vaak nog stalletjes vol met esparto produkten.

Ik heb een aantal jaren lessen gevolgd bij diverse maestro’s en ik vind het Esparto vlechten zo ontzettend leuk en (al zeg ik het zelf) ben er ook goed in, dat ik  zelf les ben gaan geven in de vorm van workshops. Deze workshops worden gegeven in Nederland en Vlaanderen en duren 1 dag. De deelnemers leren de basistechnieken vlechten en naaien en zijn in staat om aan het eind van de workshop een aantal produkten, zoals onderzetters, manden en zelfs een vloerkleed, zelf te maken. Tevens organiseren wij workshops van een hele week in Spanje, waar dieper wordt ingegaan op de diverse vlecht- en knooptechnieken. We bieden drie verschillende mogelijkheden welke uitgebreid staan omschreven om onze website.

Daarnaast gaan wij “binnenkort” een online cursus aanbieden, met uitgebreide instucties aan de hand van foto’s en video’s (als we niet zoveel problemen met de software hadden, was dat allang gerealiseerd)

Jullie zullen inmiddels al wel begrepen hebben dat ik, afgezien van korte bezoeken aan Nederland voor het geven van workshops, niet meer terug kom. Spanje is mijn nieuwe thuis geworden. Ik heb geen hekel aan Nederlanders, integendeel. Het is voornamelijk vanwege het weer en gebrek aan zon dat ik vertrokken ben.

Nu de temperaturen een stuk aangenamer zijn, is het érg verleidelijk om alvast te beginnen met je moestuin. Maar voordat je dat dit doet, is het belangrijk dat je eerst iets checkt: namelijk of de grond in je tuin voldoende droog is.

Wij leggen je hier uit hoe je dit kunt doen én hoe je dit proces eventueel kunt versnellen.

Kun je al aan je moestuin beginnen?

Voordat je weer met je moestuin kunt beginnen, moet je eerst checken of de grond wel voldoende droog is. Als de grond namelijk nog nat is, dan veroorzaak je vaak structuurbederf wat er weer voor zorgt dat je groenten minder snel groeien. En dat wil je natuurlijk niet! Of je bodem wel of niet al droog is, hangt grotendeels af van het soort grond dat je hebt. Zo droogt zandgrond het snelste, waardoor het ideaal is om alvast in de vroege lente ermee te beginnen. Ook leem of zandleem warmt vrij snel op en is waarschijnlijk al droog. Kleigrond is echter een ander verhaal: dit is namelijk zwaar en compact en droogt daardoor heel langzaam op. Om er achter te komen of je bodem droog genoeg is kun je wat aarde tussen ja handen fijn knijpen. Lekt er water uit? Dan is het nog te vroeg om te beginnen. Je kunt dan het beste nog een paar weken wachten.

Het lot van de kandidaten van ‘The Voice’ lag deze keer in handen van de kijkers: de mensen thuis konden namelijk kiezen welke kandidaten door gingen naar de volgende liveshows. En dit zorgde voor een nogal onverwachte wending…

Zowel de coaches als de kijkers konden niet geloven welke twee kandidaten uiteindelijk de minste stemmen kregen en tegenover elkaar kwamen te staan.

Moeilijke taak voor coaches van ‘The Voice’

Het was vrijdagavond heel simpel: elke kandidaat gaf een liveoptreden en vervolgens was het aan de kijkers thuis om hun favoriet naar de volgende ronde te stemmen. De twee kandidaten met de minste stemmen kwamen uiteindelijk tegenover de coaches te staan, die de moeilijke taak hadden om één van hen naar huis te sturen.

“Dit is niet de plek voor jou”

Na het optreden van Jasper Wever (28) wist Anouk genoeg: net als bij de knock-outs was hij namelijk zó zenuwachtig, dat hij er meerdere keren flink naast zat. Tel daar ook nog eens het feit bij op dat hij ontzettend hees was en voor Anouk was de rekensom snel gemaakt: zij liet hem weten dat dit zijn laatste optreden zou zijn. “Dit is niet de plek voor jou,” zo gaf ze aan. Ook de andere coaches waren het er over eens dat zijn optreden niet heel goed was en Ali B wees hem nog eens op het feit dat hij de vorige keer al een kans had gekregen.

Voor Alyssa van Ommeren zat het tijdens de liveshow van vrijdagavond niet mee: ze moest aan het einde van de aflevering het veld ruimen, terwijl veel mensen van mening waren dat ze dit absoluut niet verdiende. Haar coach Ali B liet het hier gelukkig niet bij zitten en kwam na de afloop van de show met goed nieuws.

Al aan het einde van de liveshow deelde hij Alyssa mee dat hij nog een samenwerking met haar zou aangaan en direct na de show voegde hij daad bij woord.

Teleurgestelde Alyssa

Zowel Ali als Anouk zijn ontzettend geschokt als ze aan het einde van de aflevering er achter komen dat hun pupillen Alyssa en Lucas de minste stemmen hebben gekregen. Als Alyssa uiteindelijk degene blijkt te zijn die weg moet, is dan ook in alle staten. Hij belooft haar een samenwerking. En die samenwerking blijkt hij wel héél snel te hebben geregeld. Kort na de liveshow vraagt hij namelijk Alyssa bij hem te komen, waarna hij wel héél leuk nieuws met haar deelt.

Wouke van Scherrenburg (74) is oud-politiek verslaggever en nog altijd actief op radio, televisie en vooral op Twitter. Deze keer geeft ze haar mening over vrouwenhaat.

In mijn woonplaats is Mark Rutte op bijna alle verkiezingsposters beklad met een hitlersnorretje. Hoe vol haat moet je zitten zijn om de premier van een democratie af te beelden als een van de gruwelijkste leiders die de wereld ooit kende. Op de social media, met name op het op politiek gerichte Twitter, worden lijsttrekkers uitgescholden, ernstig ziek of dood gewenst. Het hoort er bij kun je denken, BNers en politici zijn nu eenmaal doelwit van trieste dwaallichten die zich pas gezien voelen als ze anoniem kunnen schelden en tieren. Dus toen de berichten over vrouwenhaat, specifiek tegen de vrouwen in de Tweede Kamer, deze week steeds meer naar buiten kwamen dwong ik mezelf, als fervent voorvechter van vrouwen, kritisch na te denken of vrouwen inderdaad anders en harder getroffen worden door de haat.

“Ik kon er niet wakker van liggen”

Dat seksisme onuitroeibaar lijkt was me allang duidelijk. Een fractievoorzitter van een regeringspartij liet me na een stevig interview met hem voor het tv-programma Den Haag Vandaag, de ladingen mails zien waarin partijgenoten hun verontwaardiging uitten over de “schandelijk harde aanpak”. Zijn reactie op die mails “als ditzelfde interview door een man was gedaan had u niet zo boos gereageerd”. Ik vond het een aardige reactie maar stond verder niet teveel stil bij dit akkefietje. Mijn generatie is misschien teveel aan seksisme gewend. Zo haalde ik mijn schouders op als ik na een tv-optreden reacties op Twitter lees als “wat is dat wijf slecht opgedroogd” of “wat zit daar voor een hoop lelijke vellen”. Ik kon er niet van wakker liggen. Maar nu seksisme steeds meer publiekelijk ontaardt in vrouwenhaat is het tijd om luidkeels te protesteren.

Haattweets

Het kan niet langer zo zijn dat vrouwen in de politieke arena vooral worden afgerekend op uiterlijk, op hun gezinssituatie, op hun vrouw zijn. Trieste voorbeelden op tv, uit de kranten en uit het onvolprezen artikel hierover in De Groene Amsterdammer. Ik noem er een paar. Over Ploumen: aardig mens maar ze spreekt Limburgs dus ongeschikt. Geen woord over haar ministerschap, haar partijvoorzitterschap, haar succesvolle mondiale actie voor het recht op anticonceptie en veilige abortus.

En Kaag, die krijgt het bovenal voor haar kiezen. Getrouwd met een Palestijn, moeder van vier kinderen, een internationale glanzende carrière. Het oordeel was snel geveld, door de dwaallichten maar ook door parlementaire journalisten. Elitair! Ze snapt niks van de gewone Nederlander! En toen ze meer vrijheden bepleitte voor gevaccineerden ging het riool helemaal open. Terroristenliefje, moslimknuffelaar, straathoer, het kon niet op. Ieder kwartier, berekende de Groene, werd er een haattweet de wereld ingeslingerd. De hashtag #kutkaag werd trending. Haar superieure reactie “Twitter, denk aan de bloeddruk en een fijne zondag”.

Dubbele mentaliteit

En ondertussen beschrijven de serieuze media Wopke Hoekstra, die volgens de maatstaven zeker zo elitair is als Kaag, als de ideale gezinsman want hij overlegt alles met zijn partner. Voorbeelden van dit soort verschillende typeringen van vrouwelijke en mannelijke lijsttrekkers zijn er in overvloed. In alle kranten zijn ze makkelijk te vinden. Die dubbele mentaliteit, die hypocrisie die uiteindelijk ontaardt in onvervalste vrouwenhaat moet worden gestopt. Het risico dat een jonge generatie vrouwen niet meer durft te kiezen voor het politieke ambt is te groot. Na jaren strijd voor vrouwenrechten zou dit onverteerbaar zijn.

Ik zou zeggen #Hupvrouwen

Tekst: Wouke van Scherrenburg. Beeld: privé.