Herfst gevoel
Een klein dorpje, vele weilanden met koeien, maïs, en aardappelen. Vele bloembollen in de lente. Het was weer eens tijd om te gaan fietsen, samen met de hond een stukje. Voorzichtig langzaam richting de rustige landwegen. De wolken waren erg sterk aanwezig, donker,grauw. Maar dat weerhield ons niet.
Moe van het thuis zitten, de discussies de verhalen over studeren. Laat mij nog even me laatste dag hier niet aan denken, want morgen is alles weer het oude. Bram rende langzaam mee, geen energie leek hij te hebben. Twee weken is die nu vervelend, natuurlijk niet constant. De warmte van gister heeft hem ook geen goed gedaan. Maar eenmaal aangekomen bij de plek pakte ik me fotocamera om wat leuke foto’s te maken. En Bram ging op onderzoek uit, al gouw hoorde ik een plons. Hij zou nat naar huis gaan. Van het Zwemmen knapte hij duidelijk op, maar luisteren was er nog niet bij.
De eerste druppels, toch maar weer terug naar huis. Steeds meer kwamen de hoek om kijken. Regen is niet erg wanneer het benauwd is en erg warm. Het verkoeld. Gras wat net natgeregend is ruikt heerlijk, geuren komen vrij. Helaas vandaag niet de natuur had zijn vorige bui nog niet verwerkt.
Thuis weg kruipend op de bank, een glas drinken en een handwerkje bij de hand. Enkele kruisjes worden geborduurd op de stof, Miep komt aandacht vragen. Lies komt daarna kijken, en als laatst komt Paco nog even opschoot zitten.
Het voelde als een herfstachtige dag, niets moest alles mocht en dat was heerlijk.