Merel was 15 jaar toen ze via een vriendin een jongen leerde kennen. “Mijn vriendin was verliefd op hem, maar hij was 26 jaar en had een crimineel verleden. Van haar ouders mocht ze al snel niet meer bij hem komen en mij mocht ze ook niet meer zien, omdat ze had verzonnen dat ik verliefd op hem was.”
Merel bleef ondertussen contact houden met de jongen. Hij bood haar een thuishaven en gaf haar het gevoel dat ze werd gezien. “Dat had ik thuis niet, maar mijn ouders vertrouwden de situatie niet. Ze besloten mij daarom op een internaat te doen.” Maar ook daar was Merel niet veilig voor haar loverboy. “Met een vuurwapen heeft hij mij daar weggehaald. Op dat moment was ik blij dat ik daar weg kon.”
De situatie met haar vriend werd steeds grimmiger. “Steeds vaker werd hij gewelddadig. Dan kreeg ik een klap op mijn neus of sloeg hij met een leeg bierflesje op mijn hoofd. Op een gegeven moment was zijn geld op en moest ik achter de ramen gaan staan. Ik heb dat drie maanden gedaan en via de politie en kinderbescherming ben ik daar weggehaald en hebben ze een veilige plek voor mij gezocht.”
Meisjes begeleiden
In totaal is Merel een jaar en zeven maanden onder invloed van hem geweest. Wat er met haar loverboy is gebeurd, weet Merel niet. “Ik ben hem toen ik 17 was nog een keer tegengekomen, maar ik liep snel weg. Ik heb nooit de behoefte gevoeld om hem op te zoeken.” Haar nare ervaringen heeft ze uiteindelijk weten om te zetten in kracht. Na meerdere boeken te hebben geschreven (o.a. En plotseling ben je van hem), begeleidt ze jonge vrouwen die in handen zijn gevallen van een loverboy, geeft ze voorlichting op scholen en leidt ze ervaringsdeskundigen op.
“Op het moment begeleid ik zeven meisjes, zodat ze de regie over hun leven weer terugkrijgen.” Zelf merkt Merel ook dat loverboys meisjes tegenwoordig sneller kunnen chanteren. “Er kan sneller worden gedreigd met het plaatsen van seksueel getinte foto’s of video’s op internet. Zelf merk ik dat de tactiek van uitbuiters hetzelfde blijft. Ze palmen je in, zoeken iemands zwakke plek, maken je verliefd en uiteindelijk hebben ze ‘hulp’ nodig.”
Stereotypen
Merel heeft nooit aangifte gedaan tegen haar loverboy. Ze kan ook goed begrijpen waarom anderen dit niet willen. “Ik wilde niet dat proces aangaan en gewoon opnieuw beginnen met mijn leven.” Een ander probleem is volgens haar dat je moet kunnen bewijzen dat het tegen je zin in is gebeurd en vooral op video’s is dit lastig om te bewijzen. “Vaak wordt er lachgas ingezet en dan lijkt het net alsof het slachtoffer het niet erg vindt. Dit geeft een vertekend beeld.”
Persoonlijk denkt ze dat je het loverboy-probleem nooit honderd procent kunt uitroeien, maar het is volgens haar wel belangrijk dat we niet in stereotypen blijven denken. “In de jaren ’90 is het beeld ontstaan dat loverboys altijd werken met cadeautjes. Dat is niet zo, meestal doen ze het met aandacht. Vaak wordt er ook gedacht dat meisjes die slachtoffer worden van loverboys licht verstandelijk beperkt zijn, slecht zijn opgevoed of niet weerbaar zijn. Stop met stigma’s plakken op de slachtoffers en kijk liever naar de uitbuiters.”
De beste berichten van Libelle in je mailbox ontvangen? Meld je nu aan voor de nieuwsbrief!
1
Beeld: privé
